kalpli sigaralar, baism.

10' (final)

2 yıl sonra

"Baba bak çok güzel resim çizdim!"

"Geliyorum Drogba dur!"

"Barış o çocuğun adı Drogba değil!"

İsmail'in seslenmesiyle oflayıp gerçek adı zorla Volkan koyulmuş olan çocuğumun yanına gittim. Bir süre önce İsmail'in isteğiyle yurttan bir çocuğu sahiplenmiştik. Babası da, babası da bizdik.

"Bak baba!"

Volkan bana çizdiği resmi gösterince kaşlarımı çattım. Benim oğlum Beşiktaş logosu mu çizmişti?

"Bu kocaman bir felaket..."
diye mırıldandım kendi kendime.

"Nasıl olmuş baba?"

"Sen Beşiktaşlı mısın oğluşum?"

"Evet baba."

Kalp krizi geçirmek üzereydim?!

Altı yaşındaki çocuğumun boyuna göre çömelip elimi kollarına götürdüm ve konuştum.

"Ama erkek adam kanatlı takım tutmaz ki oğluşum."

"Ama baba Tayyip Talha Sanuç da erkek adam o da Beşiktaşlı banane!"

"Noluyor burda?"

İsmail'in odaya girince kenara attığım Beşiktaş logosu çizili kağıdı aldı ve korkunç bir yüz ifadesiyle bir kağıda bir Volkan'a baktı.

"Benim oğlum Beşiktaşlı mıymış?"

"Evet baba!"

"Ama oğlum erkek adam dediğin Fenerbahçe'yi tutar."

"Ama baba Fenerbahçe çok kötü ya!"

İsmail cinnet geçirmek üzereydi.

"Galatasaray çok güzel bir takım ama yakışıklı oğlum benim."

"Hayır baba en güzeli Beşiktaş!"

Ardından devam etti Volkan.

"Baba kartal yuvasına gidelim Beşiktaş forması alalım!"

İsmail yutkunup korkarak sordu.

"Kimin formasını istiyorsun?"

"Baba arkasına fener ağlama yazdıralım oyuncu yazdırmayalım!"

İsmail sert bir şekilde elleriyle alnına baskı uyguluyordu.

O sırada Volkan'ı kucağıma alıp konuştum.

"Tamam oğluşum yazdırırız sen nasıl istersen."

Odadan çıkıp çorap giydim ve oğluşumla kapıya doğru ilerlemeye başladım. İsmail'in "Barış sakın!" diye bağırdığını umursamadan forma almaya doğru gittik.

Ne kadar almak istemesem de oğlum ne isterse oydu, ve istediği takımı tutabilirdi Fenerbahçe hariç.

Klasik bir Beşiktaş forması alıp arkasına 31 numarada fener ağlama yazdırmıştık. Oğluma formasını giydirip onu kucağıma aldım ve eve doğru yol aldık.

Eve gittiğimde İsmail'in tüm arkadaşlarımızı oraya topladığını gördüm. Altay formayı görünce çocuğumun üstüne yürüdü ama ben kaptırır mıyım oğlumu?

"Ne lan bu veledin üstündeki forma!"

Dusan'ın bağırmasıyla güldüm.

"Sanane lan benim oğlumun formasından!"

"Sarı kırmızılı halini ben yaptırayım bari çok canım çekti."

Kerem'in sunduğu fikirle Altay sinir içinde gülerek Kerem'e döndü.