kalpli sigaralar, baism.

9' (s)

Telefonumu cebime atıp kapısı açık olan binadan içeri girdim. İsmailler'in oturduğu kata çıktım ve kapıyı çaldım. Sonra da içeriden gelen sesleri dinledim.

"İsmail kapıyı açsana sevgiline amına koyayım!"

Ferdi'nin İsmail'e bağırdığını duydum önce.

"Ben evde yokum!"

İsmail'in şu utangaçlığı beni benden alıyordu.

"Tamam bağırışmayın ya ben açıyorum kapıyı!"

Arda'nın kapıyı açmasıyla içeri damladım.

"Benimki nerde?"
diye sordum önce Arda'ya.

"Valla bi yere saklandı ama nereye bilmiyorum."

Arda'dan aldığım cevapla odaları tek tek gezmeye başladım. Kapı arkalarına, dolaplara her yere baktım ama bulamadım İsmail'i. En son oturma odasındaki balkona girdiğimde, balkonun koltuk takımının ardında çömelmiş bir beden gördüm. Gülümseyip konuştum.

"Sevgilinden şu derece utanman normal değil İsmail."

Ses gelmedi. Bunun üzerine İsmail'e doğru ilerlemeye başladım. Duyduğum tek kelimeyle durdum.

"Gelme."

"Sen gel o zaman."

"Gelemem utanıyorum."

"Ben geliyorum o zaman."

Tekrar aynı kelimeyi kullandı.

"Gelme."

Oflayıp İsmail'e doğru ilerlemeye devam ettim. İsmail'in başında dikilip elimi uzattım ama tutmadı. Hareket etmedi, konuşmadı. Ani bir hareketle İsmail'i yan şekilde kucağıma alınca gülerek göğsüme vurmaya başladı.

"İndir beni!"
diye bağırıyordu gülüşlerinin arasından.

Ben ise onun yüzünü izlemekle meşguldüm. Bu kadar fazla yakışıklı olmasını incelediğim için söylediklerini duymuyordum bile. Ağzımdan çıkan iki kelimeyle bana vurmayı bıraktı, sustu, yanakları kıpkırmızı olmuş öylece yüzüme baktı.

"Çok yakışıklısın."

Önüme bakıp oturma odasından içeri girdim. Dusan Hakim'i omzuna yatırmış beraber telefona bakıyorlardı.

"Sizin eve götür burda boş oda yok."
dedi Hakim'in sesi.

"Zaten öyle yapıcam da bu evdeki odalara noldu?"

"Arda Ferdi'den kaçarken dağıttılar her yeri topliycaz bi şekilde."

Bu kadar saçma bi açıklamaları olmasına ne demeli peki. Nerde saçmalık orda biz. Kucağımdaki bedenle evin kapısına doğru ilerledim.

Aşağı inince İsmail'i ön koltuğa bıraktım. Ardından kapısını kapatıp sürücü koltuğuna geçtim. İlerlemeye başladık.

"Dün sevgili olduk ve bugün evimi bastın beni sizin eve sevişmeye götürüyorsun akıl almaz bir durum bu!"

İsmail'in gülerek kurduğu cümleye şu cevabı verdim.

"Nerde akıl almaz durum orda biz sevgilim."

Eve varınca İsmail hızlı adımlarla kimseye bişey demeden odama girip kapıyı kapattı. Bize kapıyı açmış olan Ryan konuştu.

"Çok mu utangaç?"

"Normalde böyle olmazdı da Burçin'le planlarını öğrendiğim için utanıyor bence."

Yavaş adımlarla odama girdim ve yüzüstü yatmış olan İsmail'e gülümsemeden edemedim. Yatakta İsmail'in biraz kaymasını sağladıktan sonra yanına uzandım.