1.0

377 20 62
                                    

"Hadi gidiyoruz Naz"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Hadi gidiyoruz Naz"

İçkinin de verdiği etkiyle bulunduğumuz ortamdaki sesler kafamda yankılanıyordu. Tatilde olduğumuz otelin gece kulüpleri vardı ve biz de bu akşam buraya gitmiştik. Barda oturmuş, bir yandan koltukta oturup konuşan Kenan ve İpek'i izlerken bir yandan da kaçıncı bardağım olduğunu bilmediğim içkimi yudumluyordum.

Bir anda yanıma birinin oturmasıyla kafamı sağa çevirdim. Kumral, uzun boylu, ela gözlü bir çocuktu. Anlamaz gözlerle ona baktım.

"Genelde de böyle yanlız mı takılırsın ha" dedi. Gerçekten yakışıklıydı. Ama şuan ne önemi vardı.

Aslında önemi vardı. Kenan orda öyle kızlarla takılırken ben burda onları mı izlicektim. Bu muydu gerçekten benim tatilim.

"Eşlik etmeye ne dersin" dedim ve bardan bir tane daha içki alıp ona uzattım.

"Sağol. Efe ben" dedi ve kadehini elimden aldı. "Bu arada siman çok tanıdık. Tanışıyor muyuz daha önceden" dedi ve elindeki kadehi yudumladı.

"Voleybolcuyum izledin mi daha önce maç. Naz Kadıoğlu" dedim. İyi bir çocuğa benziyordu. Belki de tatil boyunca Kenan'a takılıp kalmamam için bir işaretti bu.

"Fenerin bir kaç maçını izlemiştim sadece" dedi ve gülümsedi.

"Fenerin smaçör oyuncusuyum ordan gördün büyük ihtimalle" dedim o da onaylar bir şekilde kafasını salladı.

Sonra elindeki boş kadehi bar tezgahına bıraktı ve oturduğu sandalyeden kalkıp elini bana uzattı.

"Dans etmeye ne dersin" dedi ve gülümsedi. Ben de elini tuttum ve pistte doğru ilerledim. Kalabalığa karışmadan önce son kez Kenan'ı kontrol ettiğimde önce Efe'yle bana dik dik baktı sonra yanındaki İpek'e geri döndü.

Oldukça yakın oturuyorlardı. Bu her ne kadar sinirimi bozsa da bu akşam bunu takmamaya karar vermiştim. Efe'ye geri döndüğümde yüksek sesten dolayı kulağıma eğilip "Eğleniyor muyuz" dedi.

Baya az bir mesafe vardı aramızda. Ben de ona döndüm ve "Oldukça" dedim sonra dans etmeye devam ettim.

--

Saatlerin geçmesiyle pistte az kişi kalmıştı. Benimse ayakta kalacak halim yoktu. Ayakta duramıyorum. Etrafta bizim takımdan kimse kalmamıştı.

"Kaçıncı kattasın yardımcı olayım istersen. Çok da iyi gözükmüyorsun" dedi ve nazik bir şekilde belimi kavradı.

"6. kat 1142. oda" dedim ve yürürken az kalsın dengemi kaybediyordum. Efe'nin omzuna tutunup dengemi sağladım. Efe'yse dengemi kaybetmemden kaynaklı belimi daha sıkı kavramıştı.

"Dikkat et. Düşme Naz" dedi. Ben de kafamı salladım. Odanın önüne geldiğimizde çantamda kartımı aramaya başladım. Kartımı çıkarıp kapıyı açarken Efe de bana bakıyordu.

Sahil Kenarı |Kenan Yıldız Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin