Obudziłam się jak codziennie rano czyli o 5³⁰ zjadłam śniadanie umyłam się w ten cudowny (według mnie outfit)
(Bez torebki i picia)
-PATRYK WSTAWAJ PALI SIE KUCHNIA!-Krzyknęłam a ten staną dęba i pobiegł do kuchni która wcale się nie paliła. -Boże dlaczego ty mi to robisz? -zapytał podchodząc do mnie i przytulając- mogłem jeszcze pospać. Ale dobra chuj dziś nie idziemy do szkoły.
-czego?! -Bo tak. -Ehh.. no dobra.
Nagle ni z tąd ni z owąd napisał do mnie Bartek prosząc o spotkanie:
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
(Nie pytać czego są inne rozmiary napisów. Spójrzcie na godzinie na sc..-aut)
(Nie będę was znudzać czas spotkania)
Przyszłam do parku na spotkanie z Bartkiem nagle ktoś przytulił mnie od tyłu a ja już widziałam kto to. To był Bartek. -Hejj -czesc kochana Chodziliśmy sobie tak as nagle Bartek staną na pomoście i zaczą przemówienie:
-Faustynka odkąd cię zobaczyłem to serce zaczęło mi bić mocniej, jesteś piękna, mądra, opiekuńcza, miła, kochana. Jesteś poprostu idealna kocham twoje poczucie humoru, twój wygląd, wszystko co w sobie masz. Także bez zbędnego przedłużania. Faustynko czy uczynisz mi ten zaszczyt i zostaniesz moją dziewczyną?
Zamarłam i nie wiedziałam co powiedzieć.
-O oczywiście że... TAK!
Bartek podszedł do mnie i mnie pocałował
-Kocham cię!- powiedział mi do ucha -Ja ciebie też
Później nic się nie działo wróciłam do domu powiedziałam Patrykowi i rodzicom, że jestem z Bartkiem i poszłam spać.
