Dead or Alive /Lee Minho/

Bölüm 4- Krallık

31 Ekim Cadılar Bayramı

Elimdeki bardağı yıkadıktan sonra odama gidip yatağıma oturdum ama oturmam ile kalkmam bir oldu. Aklıma Jisung'un beni çağırması gelmişti. Yüzüğe baktım. Oynatmaya çalıştım ama oynamıyordu bile.   Oysaki taktığım sırada gayet rahattı. Biraz daha uğraşarak çıkarmaya çalıştım ama hareket bile etmiyordu. Parmağımı kopartacaj seviyeye gelmiştim. Kızarmıştı ve acıyordu ama sanki beni bırakmamak için debeleniyordu.

Yüzük sanırım parmağımı tutuyordu.

Yüzüğü bıraktım ve üstümü değiştirip Seungmin'e seslendim.

"Ben çıkıyorum! Bu arada uzun süre gelemeyebilirim.'

Seungmin odasından çıktı ve yanıma geldi.

"Emin misin? Hiç tekin birisi gelmedi."

"Görüp bakacağız."

Ona sıkıca sarıldım ve evden çıktım.

Kısa sürede kulübün önüne geldim. Kapıyı tıklattıktan sonra içeriye girdim.

"Minho sen misin?"

"Evet evet. Ben geldim."

Yanıma geldi ve elimden tutup beni alt kata götürdü.

"Gidiyoruz."

"Ama burası çıkış değil ki."

"Şu kapıdan içeriye gir. Hatta önce ben gireyim sen de arkamdan."

Jisung hemen kapıdan içeriye girdi. Tedirgin hissediyordum. Şu an kaçabilirfim ya da içeriye girebilirdim.

Bilmiyorum.

"İçeriye gir Jisung."

Hyunjin beni aniden itivermişti. Kapıdan içeriye düştüm.

Ama başka bir duygu, his, koku ve evren.

Ormanlık bir yerdeydik. Ne bir ışık ne bir ses vardı. Telefonuma baktım. Yıldızların parlaklığı ve temizliği. Her şey daha netti.

"Diyarımıza hoşgeldin!"

Jisung'a döndüm. Görünüşü değişmişti. Kulakları daha sivri, dişleri ise her zamankinden daha beyaz ve keskindi. Yara izi ve gözleri ise kan kırmızısı gibi olmuştu.

"Jisung, ne oldu sana?"

"Neye inanmak istersin? Duygulara mı yoksa dış görünüşe mi? Ya da inanmak istediğine."

Cevap verebilecek kadar hızlı değildim. Her şey ani gelişiyordu.

"Duygulara inanırım.

"Beynini neden düşünmedin?"

" Her neyse. Vampir misin gerçekten yoksa insan mı?"

"İnsanım."

"İnsan mısın?"

"Duygulara inandığını sanıyordum.

"Ama kulakların ve dişlerin..."

"Siz insanlar böylesiniz. Görmek istediğinizi görüyor ve düşünmek istediklerinizi düşünüyorsunuz. Bir vampir de olsa kalbi göremiyorsunuz."

"Han, kutular yanımda."

Hyunjin, Felix ve Jeongin de gelmişti. Yanlarında kutular ve birkaç poşet vardı.

"Beni takip edin."

Diğerleri ile beraber ben de Jisung'un arkasından gidiyordum. Kaybolmak istemezdim. Kim bilir ne yırtıcı hayvanlar vardı.