My Naughty Brother

CHAPTER 8

~THIRD PERSON POV~

Malakas na busina ang nanggaling sa sinasakyan na kotse ng mag asawang Silveste ng may humintong dalawang motorsiklo sa dadaan ng kanilang sasakyan.

"Ano ba yan?" Mahinahong tanong ng congressman sakanilang driver. "Ayos ka lang ba?" Tanong naman nito sa asawa.

Tumango lang ang misis nito at sabay nilang tinignan ang isang rider na palapit sakanila sasakyan.

"Pasensya na boss, nagka-aberya kasi yong motor ko" saad ng rider.

Maayos namang nagkaayos ang dalawang panig kaya nakaalis agad ang sasakyan ng Silveste.

~Calliope's POV~

Hindi na kami nakapag bihis ni Yuno ng matinong damit kasi agad kaming nagpunta sa Miracle Hospital kung saan dinala sila mommy.

Aabutin ng mahigit dalawang oras ang byahe mula saamin kaya hindi ako mapakali sa upuan ko.

"Kalma ate Calliope, walang mangyayare kila mommy ok?" Pagpapakalma saakin ni Yuno.

"I hope too" saad ko.

Dahil sa bilis ng pagpapatakbo ni Yuno ay inabot lang ng isang oras ang byahe namin, may mga shortcuts din kaming dinaanan at walang gaanong traffics.

Pag dating namin sa ospital ay pulis dumiretso agad ako sa counter at nag tanong about sa magulang ko, they said nasa OR silang dalawa. Pag dating namin sa OR ay nandon ang dalawang pulis sa labas.

"Ms. Calliope?" Tanong ng pulis paglapit namin.

Tumango ako at inaantay ang kanilang sasabihin.

"Your parents had car accident, nawalan ng preno ang kanilang sasakyan kaya nahulog ito sa bangin" halos matumba ako sa narinig ko, hindi ko mawari ang nararamdaman ko ngayon.

Sabi nila ay iimbistigahan pa nila ang nangyare, base rin sa doktor ay may major injury si mommy habang si dad ay may lung damage at may kailangan tanggalin sa organ nya. The sadness thing is, death on arrival ang kanilang driver.

Ilang oras pa ang lumipas ay lumabas na ang doktor sa OR.

"Mrs. Silveste are stable while Mr. Silveste are still In operation" medyo nakaluwag luwag ang hininga ko sa balita.

Halos inabot ng umaga bago nailabas ang parents ko sa OR. My mom are ok, magigising na rin daw sya later on habang si dad ay naka isolate at tsaka lang namin nalaman na may iba pa siyang sakit, he has brain tumor, may hiwalay na operasyon daw roon.

"Uuwi muna ako para kumuha ng damit at makabili ng pagkain" saad ni Yuno. Tumango lang ako. "Take some rest ok? I'll be back"

Habang hawak-hawak ko ang kamay ni mommy ay patong naman ang ulo ko sa gilid ng kanyang ama at bahagyang bumabagsak ang aking mga mata.

Napabalikwas nang aho ang ulo ko nang may tarantang nag bukas ng pintuan.

A guy wearing a black polo shirts with black pants and black shoes, nakabagsak ang buhok nya at pag tingin ko sa mga mata nya ay bakas doon ang pag aalala.

"Maximus" napatayo ako sa kinauupuan ko at lumapit sya saakin.

"How's tita Eli?" He asked while looking at my mom.

"She's fine, doctor said na magigising din sya later on" I said at napunta saakin ang tingin nya.

"And tito?"

The question hit me.

I don't know how to answer it.

"He's critical" I said at napayuko ng bahagya, tears are forming in my eyes and just a second it's falling down.

He didn't say anything but to hug me.

He wrapped his arms around me, leading me gently to the sofa, offering his comforting presence. Moments later, the door swung open, revealing Yuno with essential supplies and food in hand. As he scanned the room, his eyes lingered between Maximus and me, prompting me to inch away from him.

"What's wrong? Why are you crying?" Yuno asked as he approached me and set down his belongings on the small table.

"I'm okay," I answered, wiping away my tears.

"Yuno?" Tawag sakanya ni Maxi dahilan para tignan nya ito. "Im Max you don't remember?"

"I know" he replied.

Naupo kaming tatlo sa sofa at may mga pinag usapang bagay.

"I'll talk to Uncle if you want Auntie Eli and Uncle Alex to be transferred to our hospital" Maximus suggested.

"We would want to, but it's not possible, the doctor said na hindi pwede galawin si Dad sa isolation because he's in critical situation, anytime he...will die....." I said.

"Thank you Kuya Max but we want to secured our parents life, We appreciate your offer" Yuno said.

"I'll understand, just tell me if you need anything, I'll help" Maximus said with a smile. Anak na rin ang naging turing dito nila mommy dahil noong highschool days ko ay halos sa bahay na sya tumira.

"Wait I'll answer this" saad ni Max nang mag ring ang kanyang phone, lumabas ito ng kwarto at naiwan kaming dalawa ni Yuno.

We locked eyes, and a faint smile graced his lips as he embraced me. "Everything will be alright," he whispered softly as he stroked my back.

"I hope so," I whispered back.

Ilang minuto lang ang nakalipas ay nagkahiwalay agad kami ni Yuno at pumasok muli sa kwarto si Max.

"I'll go ahead since I have a meeting later, just call me if you need something" paalam ni Max.

"Ingat" saad ko sakanya.

"I will" he replied.

At that moment, Yuno and I were left alone in the room. While Yuno was setting the food on the table, there was a knock on the door. The police entered, and Yuno and I welcomed them.

"After we checked the incident area..." Panimula ng isang pulis at napatingin sa kasama nya. "We found out that.." he heavily sigh before continuing. "It's not a normal incident"

"What?" Sa sobrang confused ko ay napasigaw ako ng unti.

"You mean sadya ang nangyare?" Yuno said.

"We checked the car and we discovered that na sinadyang putulin ang preno ng sasakyan"

May pinakitang mga litrato saamin ang mga pulis at bahagya akong nanlumo. Who the hell will do this shit?

Itutuloy raw ng mga pulis ang iimbistigasyon at ganon din ang gusto naming dalawa. Wala pang prime suspect at they're looking forward for it.

~THIRD PERSON POV~

A glass door.

Mga iba't ibang uri ng mga aparatos.

Taong nakahiga sa isang kama na may nakakabit na mga tubo.

Isang tao ang pumasok na may suot na mask, at balot na balot ng PPE.

Tinitigan nito ang nakahigang tao bago may itinuro sa dextrose nito.

"Silveste legacy are over"