Chapter 06 ❄

74 5 28
                                    

"මොකක් ද මහත්තයා මේ?"

"belly chain එකක් මේක.."

"මොකක්.?"

රිතික් කොල කෑල්ලෙන් එලියට ගත්ත බෙලිචේන් එක දිහා බලන ගමන් තුහින ඇහුවේ මේ මොන විදියේ ශීල්ඩ් එකක්ද කියලා හිතන ගමන්..

"මේ වගේ belly chain එකක් දෙන්නේ,තමන්ට විතරක් අයිති doll කෙනෙක්ට විතරයි..මේක දැම්මම අනෙක් අය දැනගන්නවා ඒ ඩෝල් අයිති කෙනෙක් ඉන්නවා කියලා,එතකොට ඒ අයිතිකාරයට විතරයි එයාව අයිති..."

එහෙම කියන ගමන් රිතික්,තුහිනගේ ශර්ට් එක උස්සලා,තුහිනගේ වේස්ට් එකට චේන් එක දැම්මා..

රිතික්ගෙ කෝඩු ඇගිලි,චේන් එකේ සීතල වෙස්ට් එකට දැනෙද්දි,තුහිනට ගෙනාවෙ අමුතුම හැගීමක් වුනත්,එයාගෙ හිතේ තරහක් වගේම,දුකක් ඇති වුනා.

"එතකොට මං ඩෝල් කෙනෙක්?"

තුහින රිතික්ගෙන් ඇහුවේ ඇස් වලට උනපු කදුලු ඇස්වලව හිර කරගෙන,පිටවෙන්න යන ඉකිය යටි තොල හපන් නවත්වාගන්න ගමන්.

"මැනිකේ..අහන්නකෝ..මෙතැනින් ඔයාව බේරගන්න නම් මට ටික කාලයක් ඕන..මගෙ මැනික අසරණ යි..මං දන්නවා..උබ මට ඩෝල් කෙනෙක් නම් මෙලහකට මේ කච්කචේට නැගිටගන්නවත් බෑ."

රිතික් මුල් ටික සීරියස් කිව්වත්,කොල්ලගෙ හිත වෙනතකට යොමුකරන්න හිතාගෙන එහෙම කතාවක් කිව්වම තුහිනගෙ කම්මුල් බලන් ඉද්දිම රෝස පාට වෙන්න ගත්තා .

"මො..න.."

තුහිනට වචනයක්වත් කතා කරන්න ඉඩ නොදී රිතික් ආයෙම තුහිනගේ තොල් තමන්ගෙ අණසකට ගන්න ගමන්,තුහිනව ඇදේ පෙරලා ගත්තා .

තත්පර කීපයක් තුහිනගේ තොල් වල රහ බලපු රිතික්,තමන්ගෙ අතක් තුහිනගේ ශර්ට් එකෙන් ඇතුලට අත දාලා,බෙලී චේන් එක දිගේ කලබලයෙන් ඇගිලි අරන් ගියේ,තුහින ඒ පහසට නතුවෙලා,ඒ පහස දරාගන්න කටින් හිමින් කෙදිරියක් පිට කරද්දි.

රිතික්ට කොච්චර ඉවසුම් නැතිවුනත්,එයා කොහොම හරි තමන්ව පාලනය කරගත්තේ,හරිම වෙලාව,මොහොත එනකම්..

ඒ වගේම තුහින ඉදියේ ජීවිතයේ දැනෙන මේ කුලුදුල් හැගීම්,පහසට නතු වෙලා..එයාට නම් පාලනයක් නෑ..

❅තුහිනසර༻ Where stories live. Discover now