Chapter 09 ❄

61 7 0
                                    

සත්තමයි මට මහ හුගක් ආදරේ හිතුනා...ලෝබකමේ බෑ ඒ ආදරේට..
මම ටික වෙලාවක් එයා දිහා බලාගෙන ඉදියා..

කැනියුලාව ගහපු ආගේ අත ඉදිමිලා තිබ්බා..ඒත් මගේ ඇගිලි දෙකක් ඒ කෙස් ගස් අතරින් හිමින් සැරේ අරන් ගියාම එයා යන්තන් ඔලුව හොලෝ හොලෝ ඉදලා එක පාරටම ඇස් ඇරියා..

ඒ ඇස් ජිල් බෝල සයිස් වෙලා තිබ්බා..ඒ මූනේ හැගීම් ගොන්නක් එහෙ මෙහෙ දිව්වා..

බලාගෙන ඉදිද්දිම ඒ ඇස්වල කදුලු පිරිලා කඩන් වැටුනා..

┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅┅

අනේ මගේ හා පැටියා නැගිටලා...
මගේ ඔලුවෙන් සිනිදු ස්පර්ශයක් දැනුන නිසා මම නැගිට්ටම දැක්ක දේ මට අදහාගන්න බැරි වුනා..

සතුටු වෙන්නදදුක් වෙන්නද කියලා මට හිතාගන්න බැරි වුනා...ඒත් ඒ වෙනදට ලස්සන කිරි පාටට දිලිසෙන මූනේ ඇදෙන මායාකාර හිනාව අද හොරු අරන් ගිහින්...

කිසිම හිනාවක් නැතිව ,කදුලු පිරුන ඇස් වලින් මගේ කොල්ලා මන් දිහා බලන් ඉදියා...

"මැ...ණි...ක...."

ඇදුම් කන පපුවේ වේදනාව එක්ක මම අමාරුවෙන් වචන ගැට ගහගත්තා..ඇගිලි පාරවල් හිටලා තියෙන ඒ සුදුමැලි වෙලා තියෙන කම්මුල් මම ඇගිලි තුඩකින් ලාවට පිරිමදිද්දි,එයාගෙ මූනේ තිබුනේ හිස් හිනාවක්....

එයා වචනයක්වත් කතා කලේ නෑ...
මට කියන්න දේවල් මතක් වුනෙත් නෑ...

කියන්නේ කෝමද මෙහෙම එයාව දකිද්දි...
ඒ සුදු පාට කම්මුල් අද ඉදිමිලා,..රෝස පාටට දිස්නෙ ගහපු තොල් අද සුදුමැලි වෙලා...තුවාල වෙලා..

මගේ ලග සතුටින් පිරිලා ගිය ඒ තද නිල් පාටට හුරු බෝල ඇස් අද මලානික වෙලා..පැය කීපයකටම ඒ ඇග තිබ්බටත් වඩා ඇදිලා ගිහින්...

ඒ ඇග පුරාම මැශින් බට ගහලා..ඇගේ තැන් තැන් තුවාල වෙලා,නිල් වෙලා..

"මගෙ..මැනික...උබ කෝමද බන්...මෙච්චර දරාගත්තේ...මලක් වගේ...පරිස්සමින් බලා ගත්තු උබට...මම හීරීමක්වත් කලේ නෑ..උන්...උන්..."

හිතට ආපු ආවෙගය,දුක් එක්ක මම ඒ කැනියුලා ගහපු අත් මාරුවෙන් මාරුවට ඉඹින ගමන් මටම දොස් කියාගන්න පටන් ගත්තා..

❅තුහිනසර༻ Where stories live. Discover now