Szukałaś po całym lesie swojej kotki. Wystraszyła się i gdzieś uciekła. Teraz próbowałaś już tylko ustalić dokąd. Nie było to łatwe ponieważ nigdzie nie widziałaś ani śladu zwierzęcia.
- No daj spokój, proszę... wiem, że gdzieś tu jesteś. - nawoływałaś.
Robiło się ciemno, ponieważ słońce miało zajść za około godzinę. Nie wychodziłaś z domu zazwyczaj aż tak późno. Niestety biedny kotek wystraszył się, zwiał i nie miał zamiaru się pokazać.
Po chwili dłuższego spaceru zauważyłaś idącego w twoją stronę mężczyznę. Trzymał on na rękach twoją kotkę.
Spojrzał on na ciebie.
- Dlaczego chodzisz sama po lesie? W dodatku tak późno.
- Kotka mi uciekła. I wydaje mi się, że to ty trzymasz ją na rękach
- To twoja?
- Mógłbyś ją oddać... - mruknęłaś.
- Oczywiście. - oddał Kirę w twoje ręce.
- Dziękuję.
Zaczęłaś oglądać zwierze. Miałaś już iść do siebie gdyby nie to, że oczywiście musiał cię zaczepić, bo fabuła by nie fanułowała gdyby tego nie zrobił.
- Masz świadomość, że jest tu niebezpiecznie?
- Co prawda to las, ale zwierzęta nie podchodzą tak blisko ludzi.
- Tu nie chodzi o zwierzęta. Słyszałaś o demonach?
- Słyszałeś o tym, że można nie gadać głupot?
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
• 2 - CO O SOBIE MYŚLICIE PO PIERWSZYM SPOTKANIU? •
On: Gdyby mogła tylko posłuchać Ty: Bzdety gada... i kota mi próbował zabrać... biedna moja taka przestraszona
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
