Reila / Sahyo

13|Ne Yaptık Biz?

...

"İşte burası da benim odam. "

-Evin sandığımdan daha büyükmüş. JNR villaları dışarıdan daha küçük duruyor.

"Modern yapacağız diye bayağı minimalist yapmışlar haklısın. Ama işte çok güzel ev n'apayım. "

-Yıllardır yurtta kaldıktan sonra burası cennet gibi geliyor. Yalıya da en son 4 yıl önce gittim. Uzun süredir böylesine lüks bir evde kalmıyorum.

"Hmm, beğenmene sevindim. Gel salona geçelim istersen tatlım. Bir şeyler izleriz. "

-Saat geç gibi, uyusak olmaz mı?

"Ah ben onu unutmuşum. Evde buradan başka yatak odası yok. Vardı ama ben orayı müzik odası yaptım. Sen burada yat, ben salonda yatayım. "

-Ya hayır Jihyo, orada uyumana izin veremem. Ben koltukta yatarım sen burada yat.

Sana Jihyo'nun inkar etmesini beklemeden koşarak salona indi. Koltuğun üzerine kendini atıp uyuma taklidi yapmaya başladı. Jihyo iç çekip Sana'ya baktı.

"İyi, burada uyu. Ama bir şey istediğinde hemen benim yanıma geliyorsun anlaşıldı mı? "

-Anlaşıldı!

Jihyo Sana'ya gülümseyip yastık ve yorgan getirmek üzere üst kata çıktı. Yatağının altından birkaç şey aldıktan sonra aşağı geri indi.

"Tatlım kalk bakalım şunları sereyim ben. "

Jihyo L şeklindeki koltuğunu yatağa çevirdi. Üzerine getirdiği yorganlardan birini örttü ve onun üstüne de gri bir çarşaf serdi.

"Çok rahat gözüküyor. Benim yatağımdan rahat oldu! "

Sana Jihyo'nun dediklerinden sonra hareketlerini izlemeye devam etti. Kılıf taktığı yastıkları ve diğer yorganı da koltuğun üzerine yerleştirdikten sonra Sana'ya döndü.

"Bu kadar erken uyuduğunu bilmiyordum. "

-Uyumuyorum zaten. Sadece uzanmazsam bayılacak gibi hissediyorum, yorgunluktan herhalde.

"Olabilir canım. Gel uzan bakalım, rahat olmuş mu? "

Sana kendini koltuğa bıraktı.

-Yurt yataklarından daha konforlu.

Jihyo eğilip Sana'nın yanaklarını sıktı.

"Yerim konforunu... Bu arada ben Younghee bulunana kadar evde kalacağım. Korkmana gerek yok. Yanında ben olduğum sürece sana hiçbir şey zarar veremeyecek. "

Bu sözler üzerine Sana'nın gözleri dolar.

-Beni niye bu kadar önemsiyorsun acaba?

"Neden olmasın? "

Jihyo kıkırdayarak koltuğun kenarına oturdu ve elini Sana'nın bacağına koydu.

"Bana bak Sana, neden bilmem ama gerçekten değerli bir öğrencimsin. Bu-"

-Sadece öğrencin miyim?

"Evet? "

-Kendine yalan söylüyorsun Jihyo.

Sana doğrularak Jihyo'ya yanaştı. Eliyle Jihyo'nun yanağını kavradı.

-İkimiz de neler olduğunun farkındayız.

"Sana karşında öğretmenin var, laflarına dikkat et. "

-Dün tam da bu saatlerde beni öperken böyle demiyordunuz ama "öğretmenim" ?