3.Bölüm "Bozuk yok mu diyen kasiyere, psikolojim var demek istedim"

559 72 34
                                    

"Seni üzdüğüm için ben koca bir eşeğim, lütfen beni affet.

-Serkan"

Kurye tarafından masama bırakılan güllerin arasındaki kartta aynen böyle yazıyordu. İşte Serkan için herşey bu kadar basitti. Kavgamızın dozu ne kadar büyük olursa olsun, birbirimizi ne kadar yaralarsak yaralayalım gün sonunda bir buket gül ile her şeyin üstünü örtmek istiyordu ve işin kötü yanı bende buna hep izin veriyordum.

Hep aynı çiçekçiden hep aynı şekilde paketlenmiş gülleri aldıktan sonra dayanamıyor ve onu arıyordum.

Ama bugün bunu yapamayacaktım çünkü iş başı yapmadan önce ofisimdeki masamda oturmuş, youtubedan numara nasıl engellenir onu öğreniyordum.

Tam dört saat bakın... Yuvarlama felan yapmıyorum! Dün gece tamı tamına dört saat boyunca bir yabancı ile konuşmuş ve ağlaya zırlaya özelimi anlatmıştım ben!

Gerizekalı olabilir miydim?

Çok ama çok üzülmüştüm ve kırgınlığım halende devam ediyordu. Birilerinin bana hak vermesini, benide dinlemesini istemiştim ve... o an biriyle konuşmak çok iyi gelmişti.

Evet, bunu inkâr edemezdim. Uzun zamandır içimde tuttuğum ne varsa anlatmak beni rehabilitasyon görmüşçesine rahatlamıştı ama işte hata...hataydı ve bu adamın artık engellenmesi gerekiyordu.

Youtubedan adımları takip ede ede girdiğim sekmelerde nihayet engellemeyi bulmuş ve 69 nolu bu numarayı seçerek engellemiştim.

Adam umarım başka bir numaradan falan beni aramaya kalkmazdı.

İşim bittikten sonra, halen masamda bekleyen güller ile başbaşa kalmıştım. Şimdi, tam şu dakikalarda Serkan'ı aramam ve benimde üzgün olduğumu söylemem lazımdı ama istemiyordum.

Bana olan sözlerini kaldırabilirdim, kavgamızı da unutabilirdim ama en özelimizi başkalarına anlatmış olduğu gerçeğini sindiremiyordum.

Bugün bunu yapmayacak ve onu aramayacaktım. Bu defa güller bir şeyleri tamir etmek için yetersiz kalacaktı.

Gülleri elim ile kenara ittirdikten ve telefonumu çantama attıktan sonra bilgisayarımı açmış ve işime odaklamaya başlamıştım.

Ben Türkiye'nin en ünlü bankalarından birinde bireysel kredi danışmanlığı yapıyor ve gün içinde onlarca hatta belkide yüzlerce kişi ile birlikte muhatap oluyordum.

Bu nedenle sorunlarımı hep bekletmek zorunda kalıyordum. İşim suratsızlığı ve mood düşüklüğü kaldırmıyordu.

Ben her zaman gülmeli ve müşterilerimi yüksek faizli krediler için ikna etmeliydim.

Çoğu kişi bankacılık sektöründen iğrenir ve kaçardı. Hatta bankacıların cehennemde V.I.P koltuk sahibi olacağı bile söyleniyordu ama benim için durum böyle değildi. Bir kere burayı sahiplenmiştim ve neredeyse tüm arkadaşlarım iş yerindendi.

Hatta Serkan ile de burada tanışmıştım. Şu an kendisi başka bir bankaya transfer olmuş olsa da, eskiden burada şube müdürlüğü yapıyordu ve bizim ilişkimizde böyle başlamıştı.

Serkan'ı düşününce yine gözlerimi gülleri dikmiştim. Dün her zamanki sırada kavgalarımızdan birini yapmamıştık. Bunu göremiyor muydu?

Dün akşamki yabancı adamın söyledikleri birden kulağımda yankılanmıştı.

"Senin aslında kızgın olduğun şey, erkek arkadaşının birilerine anlatarak sorununuza çözüm araması değil bence, sen art niyet sezmişsin burada. O sanki problemin kendinde değil, sende olduğunu duyurmak istemiş herkese"

FK.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin