Aslında çok gerekmedikçe sosyalleşen biri değildim ve genelde bir yere gidilecekse planlarımı Serkan yapar, ben sadece ona katılırdım.
Ama bu akşam neden dışarıda olduğum gayet belliydi.
Ben son zamanlarda evde kaldığım her sürede saçma sapan işler yapıyordum ve kendimi engellemek adına bugün üşenmemiş ve Ebru'yu ziyarete gelmiştim. İş arkadaşlarım arasında bence en samimisi, en anlaşabildiğim oydu ama o da fena halde erkek arkadaşımdan nefret ediyordu.
Aslında cidden nefretleri karşılıklıydı ve hatta Serkan bu gece ona gideceğimi duyunca hiç memnun olmamıştı ama zaten bende onun arkadaşlarından haz etmiyordum.
Elim boş gitmemek adına yol üzerindeki pastaneden birşeyler almış ve geleceğimden haberi olan Ebru'nun kapısını çalmıştım.
Dün gece yaşanılanlardan sonra hafif bir vicdan azabı çekiyordum. Yaptığım terbiyesizliğin farkındaydım. Adamı iki gündür ağlama duvarı olarak kullanmış sonra birden yine... Engellemiştim.
Bir yerde üzülüyor ve keşke adımı Pelinsu Yıldırım veya Cansu Gözübüyük falan diye uydursaydım diyordum ama zaten bu sohbet muhabbet olaylarına daha ne kadar devam edecektim?
Şuan bir boşlukta ve bir araftaydım ve haliyle bu adama sarmıştım. Saçmalamaktan bir an önce vazgeçmem gerekiyordu ve ben ilk adımı evde kalmayarak atmıştım.
Önünde beklediğim kapı açılınca beni hiç ummadığım bir çehre karşılamıştı. Kerem'i ve Ebru ile olan ilişkisini biliyordum ama bu akşam onu burada göreceğimi düşünmemiştim.
"Merhaba"
"Aah merhaba ben Ebru'ya gelmiştim ama-"
"Biliyorum, içeri gelsene"
Açıkçası bu geceyi kız kıza geçirmeyi planlamış ve hatta bunun için pastanedeki tüm çikolatalı şeyleri de almıştım. İçeri girerken tereddüt etmem bu yüzdendi ama salona kurulmuş üç kişilik masadan anlıyordum ki Ebru böyle düşünmemişti.
"Seyroşum hoş geldin" derken bir yandan da yemek masasına tabak taşıyordu.
"Kerem'inde burada olduğunu bilmiyordum"
"Aslında evet bir anda geldi, bana da sürpriz oldu ama rahatsız olmazsın değil mi? Kerem yabancı değil sonuçta"
"Yok yok olmam"
Aslında olurdum. Ben bugünü bir arınma ve itiraf gecesi gibi geçirmeyi planlamıştım ve Kerem bu plana hiç uymamıştı.
Ebruya son birkaç gündür yaşadıklarımı anlatmak istiyordum.
Saçma sapan bir işe kalkışmam, bunu elime yüzüme bulaştırmam ve sonradan yaptığım herşeyi birine anlatacak ve akıl isteyecektim ama anlaşılan bugün olmayacaktı.
"Kerem harika bir pizza yaptı" derken hakikatinde Kerem elinde kocaman bir tepsiyle içeri giriyordu.
"Eline sağlık"
"Siz güzel bayanlar için seve seve"
Ebru ile Kerem'in ilişkisini tanımlamak pek mümkün değildi. Sevgililerdi, uzun zamandır birliktelerdi ama o kadar, daha fazlasına hiç ilerlemiyorlardı.
Kerem elindeki sıcak tepsiyi masaya yerleştirdikten hemen sonra dönmüş ve Ebru'nun boynuna küçük bir öpücük kondurmuştu. Ben olsam çoktan ittirmiştim Serkan'ı benim boynumdan tikim vardı.
"Gerçekten gelmenden memnun kaldım, iş harici hiç görüşemez olduk"
"Bence de iyi oldu"
Hatta sadece ben ile o olsak daha da iyi olurdu.
