Entresan bir gündü ve yapılacak onlarca iş vardı.
Ay sonu yaklaşıyor ve tutturulamayan hedefler can sıkıyordu. Sadece rakip bankalar ile değil birde şubeler arası yarışımız vardı ve her ay sonu bu bizim için kaos demekti.Dosyalar, raporlar elden ele uçuşurken herkes sinirden ve stresten ölüyordu.
Bende ise durumlar çok farklıydı.
Bir kere kafam çok dalgındı ve odak problemim vardı. Sabah ikinci el sitelerde akıllı telefon bakmıştım ama uzun süredir fiyat algımı kaybettiğim için bir şey ucuz mu pahalı mı anlayamıyordum.
Sonrada yine kendi kendime aynı soruyu sorarken buluyordum.
"Ben ne yapıyorum?"
Canımın sıkkın, aklımın ise bulanık olmasının en büyük nedeni dünkü gördüğüm rüyaydı ve Allah aşkına o neydi öyle????
Hiç bilmediğim bir adam neden rüyama giriyor ve beni neden öpüyordu? Kafayı mı yemiştim?
Bilinçaltımda ne haltlar dönüyordu?
"Seyran! Seyran huuu sana diyorum" diye gözümün önünde şıklatılan parmaklar beni daldığım düşünce denizinden kısa bir anlığına çekip almıştı.
"Ha? Ne?"
"Nereye daldın gittin öyle?"
Gün başladı başlayalı böyleydim ve belkide bunu sabahtan beri en az on kişi sormuştu ve ben herkese aynı cevabı vermiştim.
"Hiç. Öyle"
"Dalıp dalıp gidiyorsun, toparlan kendine gel, sana ihtiyacımız var"
Kendime gelmeyi bende çok istiyordum ama olmuyordu. Zihnimi açık tutamıyordum, arka planımda sürekli o konu dolaşıyordu.
Masamın kenarına yarım kalçasını koyarak oturan Ebru, bana bir şeyler anlatmaya başlamıştı ama ben ne kadar çabalasamda dinleyemiyordum fakat sona doğru söylediği birkaç harf ile beni şoka uğratmış ve dağılan ilgimi tek bir noktaya toplamıştı.
"FK'lar hazır mı?" dediği anda bana bir şey olmuş, gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.
"FK mı?"
"Evet FK"
Bir anda nabzım hızlanmış ve kalbim göğüs kafesimi dövmeye başlamıştı. Ebru FK'yı nereden biliyordu?
"Ne FK'sı?" derken ciddi anlamda telaşlanmaya başlamıştım ve nefeslerimde sıklaşmıştı.
Beynim anında bunun nasıl olduğunu, Ebru'nun bunu nereden öğrendiğini sorgulamaya başlamıştı.
"Ne FK'sı mı? Seyran iyi misin sen? Senin FK'dan bahsediyorum?"
Benim FK'dan mı? Ne demek benim FK? Ne ara benim olmuştu? Adamı bir kere rüyamızda gördük ve bir kerecikte öptük diye hemen benim mi olmuştu?
"Ne?" diye yeniden sorarken artık cidden yüreğim ağzımdaydı ve nefes alamıyordum. Panik dalgaları gitgide artıyordu.
"Ya Finans Kredileri ile sen ilgilenmiyor musun Seyro? Neden ilk defa duyuyormuş gibi yapıyorsun?"
Hayata yeniden dönüşüm işte böyle gerçekleşmişti ve tuttuğum nefesimi büyük bir rahatlama ile vermiştim.
Tabi ya... Finans Kredileri.
"Hah onlar mı? Tamam" derken Ebru’yu daha fazla şüphelendirmek istememiş ve hemen bilgisayarıma dönmüştüm ama yinede Ebru'dan "Sen bir tuhafsın bugün" yorumunu almıştım.
"Hastayım biraz. Hemen atıyorum sana kredi raporlarını"
Beynimde artık F ve K harflerinin özel bir yeri vardı sanırım ve yanyana duyunca hemen kırmızı alarm veriyorlardı. Bu da hiç hoş bir özellik değildi.
