Bu gece villa oldukça sessizdi. Serdar Bey'in ortalarda olmayışı öyle belliydi ki. Acaba gelmeyecek mi?diye düşünmekten kendimi alamıyordum.
Bir yandan da bu kadar merak etmeme kızıyordum. Banane ister gelir ister gelmez. Benim işim Alaz'la.
Ama eğer görebilseydim bu gece Alaz'ı koynuma alıp tekrar yatacağımı söyleyecektim. Madem ki yok o halde sormami gerektiren bir durum yoktu.
Sardım,sarmaladım,öptüm kokladimm. Mışıl mışıl uyuduk. Tabi 2 saatte bir kalkip emzirmek şartıyla...
Gün aydınlanmıstı. Saat 8i çeyrek geçiyordu. Alaz halâ uyuyorken su içmek için alt kata indim. Tabi ayrıca evde kim var kim yok bakmak istiyordum.
Aysel Hanım mutfakta kahvalti hazirlıyordu.
"Günaydın Elacigim.Nasıldi dün gece?"
"Gayet güzeldi rahat uyuduk"
"Sesinizi duymuyorum iki gündür"
"Yanımdayken sesi çıkmıyor beyfendinin."
"Alaz uyuyor mu? Uyuyorsa kahvaltını yap. Bugün servis yok bak bardaklar şurada"
Gülümseyip bahsettiği yerden bardağımı aldım. Kendime çay doldurup siyah bir zeytin attim ağzıma.
"Serdar Bey yok mu? Dün gece kendisini göremedim. Alaz ile uyuma konusunda izin alacaktim"
"Evet bu gece gelmedi."
Tam o esnada Alaz ciyak ciyak sesiyle üst katı inletiyordu.
"Bak babasını aratmadı" dedi Aysel Hanım gülümseyerek.
"Ben alıp geleyim"dedim ve Alaz'ı alıp tekrar sofraya oturdum.
"Alaz babanın yokluğunu aratmıyor musun oğlum?"
tam lafının üzerine
"Yavru aslan gibi kükrüyor resmen" dedim gülümseyen bir ifadeyle.
O an garip birşey oldu.
Aysel Hanım "Tam da.."diyerek başladığı cümlesinin devamini getirmedi. Bir an duraksadı.
Birsey diyecek gibi olup yuttuğu o kadar da belliydi ki
"Tam da babasindan bahsederken laf soyletmiyor"
dedi ama cümlenin devaminin o olmadigini ikimiz de biliyorduk.Belli ki söylemeyecekti israr etmedim.
Aysel Hanım bir yandan Alaz la konusuyor bir yandan da saclarini okşuyordu.Tabi Alaz beyin tek derdi emmekti. Ağzini sağa sola çevirip meme arıyordu.
Sol göğsümü cikarip agzima dayadigim an emmeye basladi.Bir yandan emdikce ben de kahvaltimi yapiyordum.
"İzinlisiniz sanirim. Bugun servis yok dediginize göre"
"Normalde çok izin kullanmıyorum ama bir hava alıp geleceğim. Birkaç alinacak şeyler var"
"Aklınız burda kalmasın merak etmeyin"
Sanki gitmek istiyordu ama bir yandan da tereddütte gibiydi. İkilem arasında olduğu gözlerinden okunuyordu.
"Zaten ben yokken cocuklar kimseyi iceri almaz. Güvenlik sorununuz yok. Serdar Bey'e ulaşamadim gideceğimden haberi vardı ama telefonu kapali"
"Merak etmeyin ben geldiği an size haber vereceğim"
Aysel Hanım çıkalı bir saat olmuştu. Alaz'ın gaz sancısı onu bu bir saat icinde kucagimda gezdirmeme neden olmus zaten oyle de uyumustu. Yatağına yatırıp yanına uzanacaktım ki alt katta bir patırtı koptu.
"Hay aksi zaten zar zor uyuttum çocuğu"
Peşinden beklenen o ses geldi
"Ayseeellll...!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AVCI (devam Ediyor)
Teen FictionYeraltının en derinlerini kendine mesken tutmuş,ruhu intikam ateşiyle kavrulan birisi..Serdar Adagan..Namıdiğer AVCI.. İçindeki intikam ateşi sönmesin diye erkek çocuk sahibi olup onu da kendi gibi yetistirmek isteyen.. Bunun icin kim evlat sahibi o...
