《bölüm 7》

19 1 1
                                    

Okul bitince direk Sevdalara gitmiştik. Hazırlanmamız için daha 2 saatimiz vardı ama hala Sevdanın annesine söyleyecek bişey bulamamıştık.
"Sevda'ya ne söyleyeyim annene bize gidicez desek sonra bende senle geri gelicem sonra annemlede falan konuşursa çok kötü olur. Zaten annem arar köntrol etmek amaçlı. Bence en iyisi doğruyu söyleyelim biraz emrivaki olacak ama napalım başka bir şansımız yok"
"Bende simdi onu düşünüyordum yani söyleyeceğiz başka şansımız yok ama Gözde ne olur sen konuş ben konuşamam ya sana bir şey diyemez" §uan adeta bana bir encek edasıyla bakıyordu zaten ben de aynı durumda olsam onun söylemesini isterdim. "Tamam söylerim ama sende arkadan destek ver azcık istemiyomuş gibi gözükme bak taktik uygulayalım . Hadi gel konuşmamız lazım bir an önce yoksa hazırlanamayacağız" acıkcası şuan biraz gerilmiştim. Yani şu izin isteme konuları hiç bana göre değildi kafan ne isterse onu yapıcaksın ama şu anneler yok mu! Sevdayla hemen annesinin yanına gitmiştik.Hemende konuya girdim zaten öyle uzatmayı da seven bir yapım yoktur. "Yaren teyze sende bi konu hakkında izin almak istiyoruz."
"Tabi Gözdeciğim dinliyorum." "Sizede böyle emrivaki yapmak istemezdik ama ben biletleri daha yeni bulabildim de"
"Ne bileti bu" o anda aklıma müthiş bir fikir geldi niye maça gideceğimizi söyleyeyim ki."Tiyatro bileti Evet! Tiyatro bileti biz Sevdayla çok merak ettik bizim çocuklarıda çağırdık hep birlikte gidicez" sesimin gayet normal çıkmasına için uğramıştım. Isallah anlamaz. "Hımm konusu neymiş bu tiyatronun ve giri§ çıkış saatleri kaçta" "konusu futbol ve giriş cıkış saatleride 9 ile 11 arası zaten siz sanata aşık bir insansınız tiyatroya gitmemize bir şey demeyeceginizi biliyoruz. Ama işte şu giriş çıkışları sorun edersiniz diye düsündük. Ama yani çokta geç değil çocuklarda yanımızda"
"İyi peki gidin ama çocuklar sizi kapının önünden alacaklar kapının önünde bırakacaklar." Sevdayla birbirimize şeytani bakışlar atıktan sonra Sevda annesini öpüp teşekür yağmuruna boğmuştu. "Yaren teyze senden bişey isticegimde annemle biraz kavga ettik burda kalmama zor izin verdi. Ben tiyatro falan hiç söylemedim. Proje ödevi yapıcaz demistimde ararsa idare eder misin?" Biraz düsunmuştü içimden kabul et ne olur diye yalvarıyordum." Bu pek doğru bir şey değil ama hadi bu seferligine idare edelim annenle aranin daha çok bozulmasıni istemem" o an çok mutlu olmuştum annemin kontrolunude atlatmıştık. Aslında bu kadar kolay olmasını beklemiyordum ama olsun. Zaten kadıncagiıza karşı bütün kotalarımı doldurdum bu bana 2 yıl giderdi. Sevdayla odaya gidip hazırlanmıştık. Yaren teyzeye derdimizi anlatana kadar 1 saat geçmişti. Formalarımızı giyip üstünede hırka giydik. Tiyatroya giderken forma giymek olmazdı yani bide onun açıklamasını yapamazdım. Sevda annesine haber verip hemen kapıya geldi. "Eee hani daha gelmemiş Onur"
"Ne biliyim kızım ararım şimdi geliyor mu gelmiyor mu öğreniriz" hemen çantamdan telefonu alıp Onuru aramıştım.

"Onur nerdesin seni bekliyoruz."

"Tamam geliyorum uyuyakalmışım.5 dk'ya ordayım."

"Tamam görüşürüz" Sevda merakla bana bakıyordu. Tabi kızcagızda merak ediyor gelicek mi? gelmicek mi? "Geliyormuş 5 dk'ya uyuyakalmış." Acaba Melih gelicekmiydi? içimden hiç aramak gelmiyordu açıkcası. İlk defa telefonda benimle öyle konuşmuştu. Onur benle o şekilde konuşsa pek takmazdım açıkcası. Ama Melih olunca herşey değişiyor. Arasam mı diye tekrar düsündükten sonra aramıyacaktım. İster gelir ister gelmez çokta umrumda! Sonunda Onur geliyordu. Elinde bir tane atkı bizi görünce lalalalaaaaaa diye tezahürat etmeye başladı. Karşıdan sus diyoruz ama yok anlamıyor. Çocukta da bi ses var borazan gibi. Hemen yanına gidip elimle ağzını kapattım.

"Oğlum sussana manyak mısın!! Zaten zor izin aldık. Tiyatroya gidiyoruz sanıyor herkess." Elimi ağzından çektim ve gülmeye başlamıstı. Niye gülüyor ki şimdi sanki çok komik biz öldük öldük dirildik izin alana kadar. biz burda yalan söyleyelim o gülsün. Sinirlenmiştim.

SIR AŞKIM!!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin