SIR AŞKIM!!

《Bölüm 8》

Sabah Sevdayla hazırlanıp okula gittik. Tenefüslerde hep birlikte oturdup Onurun saçma espirilenirini dinlemek zorunda kaldık. Bugün çok eğlenmiştim. Onurla birlikte eve doğru yürüyoruz. Her zaman yana yatırdığı açıkkahve saçlarını bugün rampa yapmıstı. Takılmadan yapamazdım yani.

"Onur bugün sende bi değişiklik var. Kimin için süslendin bu kadar." Elini ensesine götürdü ve mavi gözlerini üzerime dikti.

"Her zaman ki gibi yakışıklıyım. Bi değisiklik yok."

"Bugün dikkatimi çektin bilemiyorum yani. Hem bu ne öz güven insan biraz mütevazi olur."

"Size laik olmaya çalışıyorum." Yandan bi gülüş attı. Allahım bu ne öz güven dayanamıyorum.

"İyi olmuşta sadece benim dikkatimi çektiğini sanmıyorum. Bütün kızlar bugün bizim masaya bakıyordu."

"Kıskandın mı sen!" Gülümsüyodu. Bu dediğine şasırmıştım. Cidden kıskanmışmıydım ben. Yok canım niye kıskanıyım yaa.

"Niye kıskanıyım. Sadece uyarıyorum yani. Sonra beni rahatsız ediyolar. Yok Onurun numarasıni versene. Bana Onuru ayarlasana. Sıkılıyorum sonra" büyük bir kahkaha patlatmıstı.

"Peki sen numara mı veriyomusun?"

"Hayır tabiki! Cesaretin varsa çık karşısına konuş diyorum."

"Aferin" beni kendine doğruna cekmişti. Yan yana yüruyorduk. Eve yaklaştığımızda biraz uzaklaştım. Kapının önüne geldiğimizde vedalaşıp içeri girdim. Anneme seslendim ama evden hiç ses gelmedi. Oturma odasına diğru gittim. Abim koltukta oturuyordu. Hadi be ben abimi tamamen unutmuştum. Bari evde annem olsaydı yaa.

"Abi!"

"Gözde! Demek geldin"sinirli gözüküyordu.

"Geldim" hızla yanıma gelerek saçlarımı kavramıstı. Canım yanıyomuydu. Bilmiyorum şuan sanki şoka girmiştim. Napıyosun bırak demek istiyodum. Ama diyemiyodum işte.

"Sen nasıl benim biletlerimi alırsin yaa. Yüz verdik astar istiyosun. Bıktım senden babama dedim ama sen beni çok dövdün bunu hiç dövmedin. Babamın yapmadığını bugün ben yapıcam."birden suratıma tokatı indirmisti. Saçlarımı bıraktığı için direk yere kapaklandım. Sanki şoktan çıkmıştım. Vücüdumu acı değil, öfke kaplamıştı. Ayağı kalktım karşısında dimdik durdum.

"Asıl sen kendini ne sanıyosun yaa o küçüklüğünde girdiğin kıskançlık krizine mi girdin yine hee yeter! sıkıldım artık" hızla merdivenlerden yukarı çıktım. Biriktirdiğim bütün parayı alıp aşağı indim. Daha söyleyeceklerim bitmemişti."Al maç biletlerinin parası değdimi abi hee bana vurduğuna değdimi bunun için miydi? Al maddi değeri ödendi. Manevi değeri neyydi gidiceğin insanlar benden daha kıymetliydi dimi tabi sen beni hiç sevmedin ki! Bidaha benimle asla konuşma!" O kadar çok bağırmıstım ki boğazım ağrıyodu. Birden gürledi.

"Kes sesini! Nefret ediyorum sennden!
Bu seferde diğer yanağıma geçirmişti. İlk vurduğundan daha da siddetliydi. Bu sefer neden vurmuştu bilmiyorum. Ama sanki bütün hınçını çıkarmıştı. Yine kalktım ayağa gözlerinin içine baktım. Koşarak yukarı odama çıktım. Artık kapıyı kapıcak gücüm yoktu. Elim ayağim kesilmisti sanki kapıyı kapatıp kitledim. Kendimi yatağıma attım. Ağlayamıyodum yine öylece duvara bakıyodum. Ağır gelmişti herşey abim benden nefret ediyordu. Tamam kızıcagını biliyodum bağırıaktı çağrıcaktı. Öyle tahmin ediyordum. Bunu hiç düşünmemistim. Ne yapmıştım ki ben ona bu denli nefret edeceği ne yapmıştım. Şimdi acıyordu vurduğu yerler kalkıp aynaya baktım. İlk vurduğu yer kıpkırmızıydı morarıcaktı. Bide dudağım patlamış kanıyordu. Banyoya gidip suyun altına girdim soğuk suyu açip hissisleşmeyi istedim. Bi müddeten sonra suyada alıştım. Havluya sarınip çıktım. İçimde hala büyük bi öfke vardı ve bu ağlamamı engelliyodu. Belkide ağlasam geçicekti herşey ama olmuyodu. Yatağıma yatıp uyumalıydım en azından düsünmezdim. Aglayamadığımda hep uyurdum yine aynısını yaptım uyudum.
Gözlerimi açtığımda hava hala karanlıktı.
Odam catı katında olduğu için manzarası çok güzeldi. Camı açıp mermere oturdum ve ayaklarımı uzattim. Kulaklığimı takıp müziği son ses açtım. 2 saatir müzik dinliyordum. Yavaş yavaş şafak sökülüyordu. O kadar güzeldi ki bi an için bütün herseyi unuttum. Duman çalıyordu. Sözler, elektro gitarın sesi ,yüksek sesli müzik her zaman beni rahatlatmıştır. Oturduğum yerden kalkıp eşofmanlarımı giydim. Anahtarlarımı alıp dışarı çıktım. Yürüdüm yollar hiç bitmicekmiş gibi yürüdüm. Her zaman geldiğim spor salonuna geldim. Eldivenleri giyip kum torbasının karşısına geçtim. Bütün öfkemi çıkarır gibi vurdum herkesten, herşeyden nefret ediyordum. Erken olduğu için görevliden başkası yoktu. Öfkemi atıkca yaşlar döküluyordu yanaklarımdan iyi gelmişti. Telefondan saatte baktığımda saat 8'e geliyordu. Eşyalarımı alıp eve doğru yürümeye başladım. Annemler uyanmadan eve girmek istiyorum. Eve geldiğimde kimse uyanmamıştı. Mutfağa gidip bişeyler atıştırdım. Direk odama çıktım. Duş alıp internete oyalandım. Annem odanın kapısını hızla açtı. Evde olduğumu bilmediği için kadında odaya dalmıstı.