Çağla: böyle saçma sapan bir şekilde yazdığında hakkındaki tek düşüncem
Çağla: özgüvensiz bir tip olduğun
Çağla: bir erkekte olabilecek en kötü özellik özgüvensiz olmasıdır
Çağla: kaldı ki erkek misin o bile belli değil
05*: esmer bir çıtır olmama...
Sorsam bana benden yakındın Şimdi neden uzaktasın? Hayal kurup hep inandırdın Yalanın batsın, yalancısın
Kapına köleyim desen inanır mıyım? Yalvarırken seni görsem inanır mıyım? Yeni aşk hayatında mutluluk dilerim Dönme sakın geri, çok gülerim
Yüksek seste çalan şarkıya eşlik eden sesimin şarkının sesinden bile yüksek çıkmasıyla arkamdaki yatağımda yatan abim "Sus artık, n'olur ya." Demişti.
"Çok rahatsızsan git abi, ayrıca senin evin mi yok? Gitsene evine." Diye ona doğru dönüp söylendiğimde o gözlerini devirip sırıtarak telefonu ile ilgilenmeye devam etmişti.
"Bu evin kolonu benim lan, ikinci gelen sensin çok gitmek istiyorsan kapı orada." Kendi kendine söylendiğinde sesli ve uzun süreli 'of'lamış önüme dönüp düzleştiricimin ısınıp ısınmadığını kontrol etmiştim.
"Gideceğim zaten abi yaz sonu." Uzun zamandır söyleyecek zaman aradığım mevzuyu laf arasında söyleyebilmenin rahatlığı ile karşımdaki aynanın yansımasında arkamda bir anda oturur pozisyona geçen abime bakıyordum.
"Ne demek gideceğim, hayırdır?" Bütün odağını bana vererek sorduğu soru ile yönümü ona çevirmiştim.
"Üniversite için."
"İstanbul'dan iyi üniversite okunacak şehir mi var? Elalem İstanbul'a geleyim diye senelerini veriyor." Söyledikleri ile yerdeki bakışlarımı kaldırıp hafifçe gülümseyerek gözlerine bakmıştım.
"Şehir dışı değil abi, daha karar vermedim ama ya Londra, ya Kanada duruma göre İtalya ihtimali de var." Bir süre şaşkınlıkla yüzümü incelediğinde başını onaylar şekilde sallayıp "Babamlar ne diyor?" Diye sormuştu.
"Babam liseye başladığımdan beri bunu istiyor zaten abi. Seni okutamadı adam akıllı benim en iyi şekilde okumamı istiyor." En açıklayıcı şekilde anlattığımda o tekrar başını sallamıştı.
"Sen kararını vermişsin ne diyeyim, bize de buradan rahatını, güvenliğini sağlamak düşüyor. Londra'yı tercih et derim ben, Londra olmazsa İtalya. Kanadayı kafadan ele bence." Dediklerini başımı sallayıp onayladığımda aynaya doğru dönüp saçımı tutamlara ayırarak en altlarından saçımı düzleştirmeye başlamıştım.
Nisa gelene kadar saçımı yapacaktım, onunla birlikte makyajımızı yapardık.
Rutin hep böyleydi.
"Ben de Londra'ya daha sıcağım, gittiğim bildiğim yer." Dediğimde beni onaylamıştı.
Makyaj masamın üzerinde duran telefonuma art arda bildirimler geldiğinde düzleştiricimi bırakıp telefonumu almıştım.
✨Nisa ✨: aşkımmm
✨Nisa✨: hazırlanırken yiyelim diye ekler alacağım neyli istersinnn
✨Nisa✨: donut opsiyonumuzda varrrrr
Siz: kitkatlı donuttttt
Siz:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
