(Yoğun istek üzerine aynı hikayeyi bir de mutlu sonlu kaleme aldım. Hikayenin ilk kısımları diğer final bölümüyle aynı. Tek fark bu defa ameliyattan çıkan ve anestezi etkisiyle saçmalayan Asi.
Bu hikaye burada biter. Keyifli okumalar dilerim... Yeni hikâyelerde görüşmek dileğiyle)
Güven hariç herkes Asi'nin başındaydı ve sürekli aynı soruları sorarak iyi olup olmadığını kontrol ediyorlardı. Asi bu aşırı ilgiden bunaldı aklına gelen fikirle bir anda gözleri parladı. Heyecanla Alaz'a dönüp "Cinsiyetlerini öğrenelim artık Alaz hadi çok heyecanlıyım" derken gözlerinin içi parlıyordu. Neslihan doktor arkadaşını çağırdı. Asi herkesin heyecanlı olduğunu görünce hep birlikte cinsiyetlerini öğrenmelerinin daha iyi olacağına kanaat getirdi. Böylece ilgi de Asi'nin üzerinden dağılacaktı. Asi odadaki herkese baktı ve ortamdaki ciddiyeti ve gergin havayı dağıtmak için "cinsiyetlerini öğrenmek isteyen bir adım öne çıksın" dediğinde odadaki herkes harekete geçti. Bu görüntü karşısında herkes kahkahalarla güldü. Asi'nin keyfi çok yerindeydi ama Alaz için aynı şeyi söylemek mümkün değildi. İçindeki huzursuzluk ve korku hala geçmemişti. Doktor ultrasonda Asi'nin karnına bakmaya başladığında odadaki kimseden çıt çıkmıyordu. Asi de dahil herkes heyecanla ekranı izlerken Alaz Asi'yi izliyordu. Doktor incelemeyi derinleştirdiğinde "gel bakalım küçük kız anneye babaya kendini göster bakalım" dedi. Kız kelimesini duyduğu an Alaz'ın gözleri de bu sefer ekrana baktı. "Kız mı ikisi de doktor hanım?"
"Daha bir tanesini görebildim baba bey. Şimdii diğerine bakalım bir. Evett sence diğerinin cinsiyeti ne annesi?"
"Babası bir kız bir erkek ikizi. Ve ben Çağla'yla onu yanyana görmeyi çok seviyorum. Kızımın da erkek ikizi olursa güzel olur sanki☺ama kızsa da sıkıntı yok doğuştan bir arkadaşı olmuş olur😄"
"Evet annesiii, diğer bebeğiniz erkek tam da istediğin gibi"
Doktorun bu sözü üzerine herkes sevinç nidaları atmaya başladı. İsim tartışanlar mı dersin kime benzeyeceğini tartışanlar mı büyüyünce yapacakları mesleği tartışanlar mı ne ararsan vardı odada. Asi ve Alaz herkesin bu heyecanını kocaman gülerek izledi.
Alaz, Güven'in hala odaya dönmediğini fark etti. Tuvalete gideceğini söylerek odadan ayrıldı ve Güven'i aradı. Güven'in kendi kendine hayıflanırkenki sesindeki ağlamaklı tınıyı derhal tanıdı Alaz ve göğsüne fil oturmuş gibi hissetti. Şimdi koridorda göz göze gelmiş iki adam vardı. Biri konuşmaktan biri duymaktan korkuyordu. Biri biliyor biri bilmek istiyor ama korkuyordu. Kendini ilk toplayan Güven oldu Alaz'a "bir sorun mu var Alaz, Asi iyi mi? " diye sordu ama sorarken aslında cevabı biliyordu ve bu bilginin ağırlığı altında eziliyordu.
"Asi uyandı, iyi. Çocukların cinsiyetlerini de öğrendik."
"Ahh harika çok sevindim neymiş peki? "
"Benim gibi bir kız bir erkek"
"Çok sevindim Alaz tebrik ederim iyi bir baba olacağına şüphem yok"
"Eyvallah doktor da sen iyi misin asıl? "
"İ-iyiyim"
"Emin misin?! "
"Evet kesinlikle iyiyim sorun yok"
"Neden çağırmış doktor seni? Asi ile mi ilgili? "
Soruyu sordu ama cevabından deli gibi korkuyordu Alaz.
"Yok Asi ile ilgili değil başka hasta gelmiş acile onunla ilgili danıştı"
"Yalan söylemiyorsun dimi bana?"
"Hayır Alaz sıkıntı yok sen Asi ile ilgilenen yormasın kendini, ağır şeyler falan kaldırmasın, ıkınmasın hatta öksürmesin bile hasta gibi olduğu an haber ver bana ya da annene"
