Komutanım

13. Bölüm

(Timur'un bakış açısı)

"Sırtıma at Mert" göz yaşlarımı sildim ve arkamı döndüm

Mert'in yardımı ile Serdar'ı sırtıma koyup koşmaya başladım 6 kişi etrafımızı sarmış bizi korurken Mert halen baskı yapıyordu

Serdar nefes almıyordu saatler önce benle konuşan Serdar şimdi nefes dahi alamıyordu

"Komutanım biz gidiyoruz" dedim cızıltı geldi "gidin" arabaya binip Serdar'ı yere yatırdım

Mert ve doruk ilk yardımı yaparken ben öylece Serdar'a bakıyordum

"Beni korumak için önüme atladı" diğerlerinin bakışı beni buldu ben halen Serdar'a bakıyordum

Göz yaşlarımı silip elini tuttum "Timur sakin ol ölmeyecek" Serdar'ın yanına uzandım halen elini tutuyordum

"Kardeşim gibi görüyorum onu ölürse..." dışta kalan elimi saçına çıkardım

"Ölme Serdar ölürsen ben yaşayamam kardeşim beni duyuyorsun değil mi? Ölürsen ben anneme ne diyeceğim kardeşim şehit düştü dersem çok üzülür,kan kardeşim değilsin ama olsun sen benim kardeşimsin,şehit olursan adın sadece 5 saniyelik olarak anılacak sonra unutacaklar seni,sen hep kahraman olmak istemiştin bak oldun kurtardın beni,hadi uyan" gözümden yaşlar düşerken diğerleride ağlıyordu

Ne kadar deli deselerde içten seviyorlardı, üstelik doruk o bile ona kıyamazken şuan kanamayı durdurmaya çalışıyordu

Kulaklıktan cızıltı geldi "Serdar iyi mi?" Berat komutandı Mert kulaklığı tuttu "kanamayı durdurmaya çalışıyoruz komutanım" ses gitti

Berat komutan ne kadar vursa ne kadar küfür etsede Serdar'ı seviyordu kulaklıktan sesler geldi ağlama sesi

"Komutanım"

"Efendim asker"

"Ağlama sesi geldi"

"Diğer askerler ağlıyor" ses yine gitti

Elim göğsünde dururken göğsü inip kalktı hızlan doğruldum

"Serdar abicim" diğerleri yanımıza geldi "abicim" gözleri yavaşça açıldı ama çok boş bakıyordu

Bıraktığım elimi tuttu "a-abi" ağzından kanlar gelmeye devam ediyordu

"Söyle abicim söyle" gözümden yaşlar düşmeye devam etti

Kafasını yavaşça bana döndürdü "abi c-canım yanı-"bir daha öksürdü boşta ki elimi saçına götürdüm

"Geçicek kardeşim geçecek" sarıldım sıkı sıkı sarıldım ellerini zorda olsa belime doladı

"Zorlana kendi güzelim canın çok yanar" gözleri kapanmaya başlıyordu

"Uy-uyumayacağım s-s-sen-senin için" zar zor açık tutuyordu gözlerini canı yansada o gülüşü hep yüzündeydi

Doruk beni itip serdar'a sarıldı "ölüceksin sandım" kan olmuş iki yanağınıza öperken ittim onu

"Kardeşimi öpme lan" ağlasamda sinirli çıkmıştı "ya Timur abi yapma" Serdar elini kaldırınca doruk yine yapıştı

Kafası boynuna doğru düşmüştü "çok korktum ölüceksin diye hem MAL MISIN SEN TİMUR ABİYİ KENARA İTEBİLİRDİN NEDEN YAPTIN Kİ" kafasına vurdum

"NE BAĞIRIYON SAĞIR YOK" kaşları çatıldı "SENDE BAĞIRDIN" gözlerimi sinirle kapatıp açtım

"BIRAK LAN KARDEŞİMİ VALLA DEŞERİM SENİ" hızlan geri çekildi