Bölüm 2

63 25 65
                                    

Ateş yataktan kalktı ve üzerini giyindi.

"Hemen gidecek misin?"

"Gitmem gerek, Annem beni merak eder. Zaten gece eve gitmedim."

İşte yine aynı bahane!

Birlikte aşağı indik. Kapının önündeydik. Vedalaşma zamanı gelmişti. Birazdan çıkıp gidecekti ve ben yine ardımda sorularla kalacaktım.

Ya şimdi ya hiç!

"Ateş sana birşey söylemem gerek."

"Evet, dinliyorum."

Bana kocaman kahverengi gözleriyle öyle bir bakıyordu ki kaybetme korkusu düştü yine içime.

"Güzel bir geceydi."

Yapamadım işte!

"Evet benim için de öyleydi."

Bana sarıldı ve öptü.

"Hadi canım görüşürüz."

"Görüşürüz."

Söyleyememiştim işte hislerimi bir kez daha tekrar görüşmemizi bekleyecektim.

Kala kaldım öyle kapının ardında. Boş gözlerle baktım etrafa. Neden sonra yığıldım koltuğa başladım ağlamaya. Ağladım geçmişime, Yalnız geçen çocukluğuma. Ağladım Ateş'le olmayan geleceğimize, suya düşen hayallerime. Sonra düşündüm önümdeki belirsizlikleri, boğazımda bir hıçkırık düğümlendi sanki.

Yoruldum artık hayat, yoruldum üstüme gelme!

***

Uyuyup kalmışım. Telefon sesiyle uyandım. En yakın arkadaşım Nehir arıyordu. 

"Alo Nehir."

"Esra Ateş'e duygularını açtın mı?"

Nehir bana çok kızacaktı yine söyleyemediğim için. Oysa beni o kadar cesaretlendirmişti. Söz vemiştim ona bu kez söyleyeceğime.

"Nehir bana kızacaksın ama yapamadım, söyleyemedim. Onu kaybetmeyi göze alamadım."

"İyi ki söylememişsin."

"Sen değil miydin mutlaka söylemelisin diyen?"

"Esra, ateş beni ekledi instagramdan."

"Ne! Olamaz!"

Devam edecek...

Beni Sever Misin?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin