ჩემი პატარა

მოხუცი ბაჭია

Author's pov

ყველა საკუთარ სახლში იყო ჯიმინის გარდა

ცოტა ხანში ნამჯუნმა დაურეკა ჯონქუქს რომ ყველა ახალი ამბავი რაცკი გაიგო მისთვის ემცნობებინა

-ჰეი მოხუცო ბაჭიავ

-შენს მიმართვებზე დღემდე მეკეტება რისთვის რეკავ არ იცი საათის ცნობა?

-შენ დილის ხუთზეც რომ დაგირეკო არ გეძინება და რა მნიშვნელობა აქვს ეხლა ორი საათი იქნება თუ სამი

-ნუ ხო მაგრამ შენ რატომ გღვიძავს ღამის სამ საათზე?

-ჯინს ისეთი ჩავუზასე მაშინვე ჩაგვეძინა მაგრამ ამაას რა მნიშვნელობა აქვს იმის სათქმელად გირეკავ რომ იუნგი სახლშია და ცოტა ხანში გამოგივლი ჯიმინის წასაყვანად თან ცოტას გამოვძალავ რამე თუ იჩალიჩა იმ დროში სანამ ჩვენთან არ იყო

-ანუ გაგეღვიძა?

-კი...

-ხო და რა?..

-ჯიმინის წასაყვანად მივალთქო ყლეოო

-მამა ნამჯუნიკო არ გვეკადრება მსგავსი ბილწი სიტყვები ჩვენს ლექსიკონში

-არ მოვკვდებით თუ ცხოვრებაში სამჯერ სიტყვა ყლეს გამოვიყენებ

-ნუ ხო კაიკაი გელოდები მაგრამ იუნგი რატომ არ მოდის თვითონ?

-ხო იცნობ არაა დაიღალა დაანძრია და უეჭველი დაეძინა

-ფუიი ეგ სპერმის მონა

-ამას ვინ ამბობს...

-ისსაა... ამმ...

-შეიძლება იუნგიზე პატარა ხარ მაგრამ გარყვნილებაში შენი შესადარი არსად არ არის

-კომპლიმენტად მივიღებ

-ვაიჰ რა გეშველებაა გააღე კარები

-რა?

-კარები გააღე... ვინ კვნესის მანდ?

-უი მაპატიე თეჰი გაჩერდი ნელა გამოვიღებ

-ფუიი შედებული გქონდა ჩემთან საუბრისას?..

-აჰ... კაი რაა დაწყნარდი ჩამოვდივარ მოვიცმეც ხალათს დამელოდე

-მიდი მიდი ოღონდ შეიკარი თორემ ამ წამს სრულიად არ მაქვს შენი სქელი პენისის დანახვის თავი

****************************
გაგრძელება იქნება💘