ჩემი პატარა

განსაკუთრებული დავალება

Jungkook's pov

*ერთი დღით ადრე*

-ჯონქუქ!

-დიახ ბატონო

-გამომყევი უნდა დაგელაპარაკო

......................................................

-შენთვის განსაკუთრებული დავალება მაქვს ოღონდ არ უნდა მოდუნდე ამ მომენტში ერთი წამითაც კი

-გისმენთ ბატონო ყველაფერს გავაკეთებ

-ყველაფერს?

-დიახ თუ საჭიროა ქვეყნისთვის ყველაფერს გავაკეთებ

-მოკლეთ ძალიან რთული დავალებაა და შენ როგორც ყველაზე ძლიერს და ჭკვიანს განდობ ამ საქმეს მაგრამ უნდა ეცადო რომ ზედმეტმა გრძნობებმა არ შეგიშალოს ხელი თუ ვინმეს მიმართ გაგაჩნია რათქმაუნდა...

*ზარი ტელეფონზე*

-ბოდიში უნდა ვუპასუხო ნამჯუნია

-დიახ...

ტელეფონზე ლაპარაკისას გავიგე თეჰიონის ხმა და მათი საუბარის მთლიანად მოვისმინე, ყველაფერს მივხვდი და ჩემს ახლანდელ მდგომარეობას დავაკვირდი, გამახსენდა სიტყვები ,, უნდა ეცადო რომ ზედმეტმა გრძნობებმა არ შეგიშალოს ხელი"... რამე უნდა მოვიფიქრო? უარს ვერ ვიტყვი ქვეყნის მისიაზე...

-მაპატიე აუცილებლად უნდა მეპასუხა, შენთვის პირადი ექიმი ნაპოვნია

ღმერთოო ვიცი რომ ეს თეჰიონიაა მიხარია რომ მას ისევ ვნახააავ ძალიან მიხარიააა ცოტაც და გული ხტუნვისგან საგულედან ამოვარდებაა

-ჯონქუქ... კარგად ხარ?

-არა

-რა მოხდა?

-თქვენს სიტყვებზე და ჩემს გრძნობებზე ვფიქრობ რომელიც ჩემი პირადი ექიმის მიმართ გამაჩნია

-იცი ვინ არის?

-დიახ და დარწმუნებული ვარ რომ ისაა... უბრალოდ არ მინდა რომ გული ვატკინო

-მაგრამ საჭიროა

-არა ასე არ გამოვა... გთხოვთ რამეს მოვიფიქრებ უბრალოდ მას არაფერი არ უთხრათ

-კარგი დილამდე მოგცემ დროს

-მადლობა

*დილით*

-ბატონო ჰოსოკ... შეიძლება?

-კი ჯონქუქ შემოდი

-მოკლედ...  მოვიფიქრე... მართალია ამის გაკეთება არ მინდა თუმცა რადგანაც საჭიროა ასე გავაკეთებ

-ჰმმ გისმენ აბა რა მოიფიქრე?

-გონების დაკარგვის გათამაშება... მხოლოდ მანამ სანამ ამ მისიას შევასრულებ

-ჭკვიანურია შენგან ნაკლებს არც მოველოდი, იცოდე არ უნდა აჩვენო ჩენი სიყვარული და არც ისე აგრძნობინო თავი თითქოს რაიმე გახსოვს მასზე

-დიახ...

*****************************
გაგრძელება იქნება💘

დავსტრესე ხალხი🤧🤧🤧