ჩემი პატარა

როგორ მივატოვო?

Author's pov

ჯონქუქმა კარები გააღო და ნამჯუნს ეგრევე სმიკი აეკრო სახეზე რაც გაოფლიანებული ბაჭია დაინახა

-ოჰ ჩვენი მძრეველა ბიჭუკა

-შემოაჯვი

-დიდი მადლობა

-ჯიმიიიინ!

-უნდა დააფრთხო ბალღი?

-მეორე სართულზე ბაბუაჩემს გააგებინე მაშინ ყვირილის გარეშე

ჯიმინი ჩამოვიდა, ჯონქუქმა ყველაფერი უთხრა და ეხლა დადგა წამი მათი გაცილების

-უი ჯონქუქ

-ახლა რაღა გინდა

-შენ რამდენი წლის ხარ გამახსენეე

-ოცდაერთის... მაგრამ რა შუაშია?

-შუაში? ბლიინ თავშიაა შენ ჯარში არ ყოფილხარ?

-ა არა...

-ეს წელი რას აკეთებდი გაფიცეებ

-არ იცი?

-აჰ... ნუ კი... შე გარყვნილო მალე მამა გახდები ნწ ნწ ჯერ ჯარში არ ყოფილხარ და გაფიცებ რა მაგალითი უნდა მისცე შენს შვიილს იქ ნაცნობები მყავს გაგირკვევ ყველაფერს და ხვალვე წახვალ გაიგეე?

-შენ შიგ ხო არა გაქვს? ორსული თეჰი აქ უნდა დავტოვო მთელი ორი წლით?

-ეგ არაა ძმაო პრობლემა მე და ჯინი რისთვის ვართ?

ნაზად და გვერდულად  გადაიწია თმა

-აუ არ ვიცი რაა ძალიან მოულოდნელი თემაა... კაი კაი დაველაპარაკები დღეს თეჰის...

-მიდი ძმაო სწორ ნაბიჯს დგავ!

-კაი მიდი აბა ნახვამდის

-ხვალ დაგირეკავ იცოდე დილის თორმეტზე და მზად იყავი გაიგე?

-კაიკაი

-მანქანით მოგაკითხავ და დიდ ხანს არ მალოდინო

-კიდევ რამდენჯერ უნდა ვთქვა ეს სიტყვაა? კაიი

-კაი მიდი აბა

უთხრა ნამჯუნმა  და თმა გვერდულად გადაიწია

-წადი თორემ იუნგი უკვე მილიონ ას ოცდამეთხუთმეტე სიზმარში იქნება და ვეღარ გააღვიძებ

-უი უი ნახვამდიის დაემშვიდობე ჯიმინ

-ნაქვამდიიშ

-ჩაო კაკაოო

ჯონქუქი ძალიან ჩაფიქრდა რადგანაც არ უნდოდა თეჰი მიეტოვებინა ორი წლით, ცოტა ხანი დივანზე იჯდა, ფრჩხილების კვნეტით და ფეხის გაუჩერებელი მოძრაობით ცდილობდა რაიმე მოეფიქრებინა იმისათვის რომ თეჰის თავი მარტოდ არ ეგრძნო მთელი ამ დროის განმრავლობაში.

ამასობაში ორი საათი გავიდა და დადგა ექვსის ნახევარი.
ჯონქუქი ავიდა საძინებელში დასევდიანებული სახით და თეჰიონის მშვიდი და ლამაზი სხეულის დანახვის შემდეგ უფრო აღელდა, უბრალოდ არ უნდოდა ამ არსების მიტოვება თუნდაც ერთი დღით

მოულოდნელად თეჰიონმა ტირილი დაიწყო მაგრამ თვალები ისევ დახუჭული ქონდა, ჯონქუქმა იფიქრა რომ კოშმარი ესიზმრა ამიტომაც მიუწვა გვერდით, საბანი თბილად დააფარა და უკნიდან მოეხვია

-თეჰი, საყვარელო გძინავს?..

-ჰმმ...

-კარგია... კარგად გამოიძინე და გთხოვ... ხვალ ცუდ ხასიათზე არ ადგე მაგიდაზე წერილს დაგიტოვებ და გთხოვ ნახე, ეს არც მე მინდა მაგრამ მომიწევს...-ჯონქუქის სახეზე პირველი კურცხალი წასკდა-გთხოვ გამიგე...

-ჰმმ...

თეჰიონი ვერ იაზრებდა რას ამბობდა მისი მამიკო რადგანაც ნახევრად სიზმარში იყო მაგრამ პასუხს მაინც უბრუნებდა

-მიყვარხარ ჩემო სიცოცხლევ!

**********************************
გაგრძელება იქნება💘