1.BÖLÜM

667 44 30
                                    


Selammm
Ben geldim, hoşgeldimm.
nasılsınız
Bakiyimmm??
Ben cok iyiyimm.

Öncelikle birşey isteyeceğim.
Bu aralar özel hayatımda
Sorunlar yaşıyorum ve
Modum bu aralar düşük.
Kitapta ki istediğiniz Paragraflara
Bir kaç yorum bırakır mısınız?
Yeni kitabın heyecanı ile yarın
Bildirimlere bakacağım, lütfen
Oy kullanmayı unutmayın.

Neyse sizi heyecanlandırmadan
hemen basliyalım bölümee

Yazım Tarihimiz;
7 Ağustos, 2024.
Çarşamba.
Saat; 21:06

*****

2016 sonbaharı.

𝙱𝚒𝚛𝚊𝚗 i𝚣𝚐𝚒

Rüzgar yönünde Ters vurmazdı. Her zaman bir düzeni olurdu. Benimde pek yönüm yoktu ama düzenim vardı. Hatta herşeyimde derece yapan bir kızdım. Güzelliğim konusunde pek bir Yorumum yoktu. Okulun o inek kızı bendim. Kimseye karşı bir davranışım yoktu. Sessiz sakin bir kızdım.

Okulunda inek kızıydım.

Beni pek seven bir insan yoktu. Okulda kimse bana bakmazdı. Hatta okulun popüler çocukları bile bana bakmazdı.
Ya da akıllı, zeki çocukları bile bakmazdı çünkü artık pek bir yerim yoktu kimse de. Kimse tarafindan sevilmezdim ama öğretmenler tarafından örnek öğrenci olan o kızdım.

Önümde ki Kitaplıktan dün uyuya kaldığım için yapamadığım, Ders programını hazırlamaya çalışıyordum. Defteri ve çantayı içine koymaya çalışırken küçük çanta bükülüyordu.

"Offf!" layıp, üstümde ki Okul formasını düzenledim. Giydiğim kıyafet kimse'nin umrunda değildi ama hem inek hem salakta olunmazdı.

Gözlüğümü düzenleyip üstüme baktığımda, Kendi kendimle bocaladım. Gerçekten mükemmel duruyordum. Sadece gözlük takınca tipim kayıyordu ama uzağı görmek daha hoşuma gidiyordu. Uzak gözlüğü takıyordum ve mutluydum.

Odam daki pencereyi açtım ve içeriye ter temiz bahar kokusu dolunca, ter temiz bir havayı burnuma çektim. Kafamı dersten kaldırmadığım için Pencereyi açmayı unutuyordum. Ama hava yavaş yavaş soğuyor, Kasım'a girdiğini belli ediyordu.

Ben Biran İzgi, 17 yaşında genç bir kızdım. Balkan kökenliymişim. Annem Adanalı, Babam İstanbulluydu. Saçlarım Kahverengi, Gözlerim ise koyu kahverengiydi. Hatta Bazen bazı arkadaşlarım göz rengimin ela renginde olduğunu bile söylüyordu. Dudağım dolgundu. Burnum kemersizdi. Burnumda ve yanaklarımda Hafif çiller vardı. Hatta Sinirlenince, üzülünce bunlar çoğalıyordu.

Ve bu sinir bozucuydu. Kimse Yüzünde bu aptal çilleri istemezdi.

"Biran hadi okul saati yaklaşıyor!" Diye bağıran annemle ellerim hızla kitapları çantaya yerleştirmeye başladım. Birde aşk mektubumu...

Ben 15 yaşında yeni bir aşk'a kalbimi açmıştım. Ama ne açma, kalbim hemen o aşkı kabul etmişti. Kalbim patırdanıyordu. Yüzüm ellerim Kızarıyordu. Hatta Utançtan yüzümü kapatıyordum o kişiye. Çünkü aşıktım.
Baya aşıktım. Hiç kimseye hayatım boyunca aşık olmamıştım ama o adama gerçekten deli gibi aşık olmuştum.

DENİZDEN TANE SANRI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin