საშინელი თავის ტკივილი მაიძულებს რო მარიამს მოვშორდე და სააბაზანოში გავიდე.
გუშინდელი დღიდან არაფერი აღარ მახოსვს, მაგდენი დავლიე ვითოომ?
ეჰ რავქნათ, კარგად კი გავერთე.
სარკეში ჩემს გამოსახულებას ვუყურებ და ვფიქრობ, მართლა მინდა საქართველოში დაბრუნებაა?
ერთ რაღაცაში ვადანაშაულებ ჩემს თავს, დედაჩემი იმ მონსტრის წინააღმდეგ მარტო რო დავტოვე.
ამ ერთი რაღაცის გამო ვადანაშაულებ ჩემს თავს, მაგრამ არ ვნანობ, ის დრო რო იყვეს ისევ, ზუსტად ეგრე მოვიქცეოდი.
**
სახლში დაბრუნება არ მინდა, ღმერთო არ მინდა სახლში მისვლა. მამაჩემი მთვრალია და ეხლა მთელი ღამე უნდა გაგვათენებინოს.
ღმერთო რისთვის მსჯი ასეეე
- მოვედი დედაა
- მოდი მოდი აბა
- ხო მა- აფერისტობა ჩემი ნიჭია
- სად იყავი
- ხო გითხრარი რო გარეთ გავდიოდი მეგობრებთან
- დედაშენის დედა შ***ცი ასე რო დაგაწოწიალებს გარეთ
- მამა კაი რაა არ მოგვეზრდა ეს ყველაფერიი
- გოგო შენ რა ძააან წაიგრძელე ენა ხოარ გინდა მოგაჭრა ძირში
- ...
- მეორეთი ხმას აღარ ამოიღო და საჭმელი მაჭამეთ ეხლა- ასეთი ადამიანი საერთოდ რანაირად არსებობს, აი რანირად
- მივდივარ
- რას ამბობ
- ხო მივდივარ დედა დღეს მივდივარ
- ვერ გავიგე, სად მიდიხარ
- საზღვარგარეთ და აღარასროს აღარ ჩამოვალ
- გოგო შენ ხოარ გაგიჟდი
- მამა ძააან დავიღალე შენი საქციელით უკვე- ჯერ გაკვირვებული მიყურებდა ჩემი ასეთი საქციელიდან გამომდინარე- ყელში ამომივიდა ყველაფერი მთელი ჩემი ცხოვრებაა ასე გვტანჯავ
- რას ქვია გტანჯავთ თქვენი პატრონი მოვ**ან მე როგორ წამივრძელეთ ენები ყველამ
