ბარში მაღალი სილუეტი შემოდის, ყველა მას ელოდება
-დღეს ცოტა ადრე მოხვედი
-ხო, ცოტა ადრე მოვრჩი დღეს
-კაი დავიწყოთ თათბირი, ბოსი შენ გელოდებოდა
-ხო უთხარი ჩემს გარეშე დაეწყო
-რას იძახი ბიჭო დედაშენი მაინც არ იყვეს
თითოეულმა სიტყვამ მიაღწია კუთხეში მჯდარ გოგონასთან.
ვერ მოძრაობდა წამოდგომა უნდოდა მაგრამ არ შეეძლო. ჰაერი არ ჰყოფნიდა.
ბარში ერთ-ერთ ოთახში შევიდნენ თუ არა ნარა მაშინვე წამოდგა და გარეთ გავარდა.
ვერ იჯერებდა ნუთუ სუჯინმა ყველაფერი იცოდა, ბევრჯერ ჰქონდა ალქაჯს მისი ტატუ ნანახი, ნუთუ ალქაჯი იყო ყვავების ლიდერი, ნუთუ წვეულებაზე....
***
ვერ ვეჯერებ რაც ახლა გავიგონე, სასწრაფოდ სახლში უნდა ავიდე და ნორმალურად დავფიქრდე ყველაფერზე.
სადარბაზომდე ძლივს მივაღწიე სუნთქვა აღარ შემეძლო.
დღეს აქ რომ არ მოვსულიყავი, მე რომ დღეს ეს ყველაფერი არ გამეგო, წვეულებაზე რა შეიძლებოდა მომსვლოდა ხომ ვერ წარმოვიდგენდი.
ახლა ნამდვილად აღარ წავალ იქ ეგ კი არა დროზე უნდა ჩავიდე მიასთან.
-მოიცა ერთი წუთი- გონება გამინათდა ჯინმა ჯერ არ იცის მე ვინც ვარ, ალქაჯს რომ სდომოდა აქამდე ეტყოდა.
ესეიგი წვეულებაზე აპირებდა ჩემს გამჟღავნებას
-არსად წასვლას არ ვაპირებ, პირიქით მიას ჩამოვიყვან აქ- სამუდამოდ დავამარცხებთ იმ ნაბიჭვრებს
სახლში რომ ავედი, ეგრევე ოთახში შევვარდი ნოუთბუქი ავიღე და მიას ყველაფერი ვუთხარი.
მან მითხრა რომ დღესვე დაჯავშნიდა ბილეთებს გამოსაფრენად და საუკეთესო მებრძოლებს წამოიყვანდა.
ლეპტოპი დავხურე და აივანზე გავედი მოსაწევად.
ნეტა რის გაკეთებას აპირებს...
აი თურმე ის თბილი მოპატიჟება რა იყო
თუმცა ეს ყველაფერი მაინც უცნაურია ძალიან.
უკვე ტვინი მეტკინა ამდენი ფიქრით.
