~თავი 7~

15 1 7
                                    

დილით ტელეფონის ზარი მაღვიძებს, რო დავხედე გამიკვირდა, ალქაჯი მირეკავდა

- გისმენთ

- ხოარ გაგაღვიძე?- ახლა ჩემი სახე, რომ გენახათ ალბათ სიცილით ჩაბჟირდებოდით

- არა არა რას ამბობთ, რამ შეგაწუხათ?

- ერთ კვირაში წვეულებას ვაწყობთ, ჩვენი ყველა თანამშრომები იქნება და რადგან შენ ყველაზე კარგად გვითანამშრომლე მინდოდა რომ პირადად
მე მეთქვა- ღმერთო შოკში ვარ, არ მჯერა იმის რაც მესმის

- ძალიან დიდი მადლობა ქალბატონო სუჯინ

- არა არა რისი მადლობა, რას ამბობ პირიქით, მადლობელი დავრჩებით თუ მოხვალ, რათქმა უნდა

- კი კი მოვალ, ხოარ გამოვტოვებ და მადლობა კიდევ ერთხელ

- ნახვამდის , და კიდევ ვისაც გინდა უთხარი, სტუმრები შეუზღუდავი გვყავს.

- მადლობა, ქალბატონო სუჯინ

- კარგად.

მაინც ვერ ვიჯერებ, იმას კიარა რო წვეულებაზე დამპატიჟეს, ასე კარგად რო მელაპარაკა ალქაჯი.

მოიცა ჯონქუქს უნდა დავურეკო

- ქუქი

- ჰოუ, რა უფლებით მირეკავ ამ დილა ადრიან

- მოიცა რა, ალქაჯმა დამირეკა

- ჰაა, რაუნდოდა

- წვეულებაზე დამპატიჟა

- მოიცა, მაგან რატო დაგირეკა ეგ ხო მინჰოს ევალება

- ხო ხო ვიცი, იმის გამო რო ყველაზე კარგად გვითანამშრომლეო მინდოდა პირადად მე მეთქვაო

- ვახ, შოკში ვარ

- ხო მეც, შენ არ დაგირეკეეს

- მე მეილზე მომწერეს

- აჰა, იდიოტები

- ხო რავი, წავიდეთ ხო?

- ხოო, აბა მაგას ხოარ გამოვტოვებთ, გავერთობით

- კიი, კაი წავედი ეხლა, კიდე არ მიპატიებია რო გამაღვიძე

^ცოცხალი მოგონებები^Where stories live. Discover now