~თავი 8~

7 0 0
                                    

როდესაც გიყვარს ყველაფერს კი ვერ აპატიებ ზოგჯერ იმიტომ ვერ პატიობ რო გიყვარს!

__________________

- ვახ დღეს ბევრი ფული დავხარჯეთ

- აუ ხო მარა ღირდა ჰა ბევრი რამეც ვიყიდეთ

იმის მიუხედავად რო მოტოციკლი ორივეს გვყავდა, ამდენ პარკს ვერ ვათრევდით, ამიტომ ავტობუსით წამოვედით

- ხო მემგონი ახალი გარდერობი დამჭირდება- ვუთხარი და გამეცინა რაზეც თვითონაც ამყვა- ერთ კვირაში ალქაჯი წვეულებას აწყობს და მთელი სამსახური დაგვპატიჟა, მაგის მერე რო დავეშვათ საქართველოსკენ?

- ხოო რაღას გადავდოთ ბიჭებსაც ვუთხრათ ბარემ რო მოემზადონ

- ხოო ეგრე ვქნათ

მარჯვენა ხელის გულზე არსებულ შრამს დავხედე

ნეტავ როგორ არიან

მიასი მჯერა, ვიცი რო ყველაფერს იდეალურად ართმევს თავს, მაგრამ სები რას შვება

ამაზე ძალიან ხშირად ვფქირობ ხოლმე, საქართველოდან რო წამოვედი ვიცოდი, 100% მჯეროდა, რო შევძლებდი მათ დავიწყებას, მთელი ჩემი წარსულის უკან დატოვებას, მაგრამ ახლა აქ ვარ და ისევ მათზე ვფქირობ

- რამე მოხდაა

- არა არაფერი რაღაცაზე ჩავფიქრდი- ფიქრები გავფანტე და მარიამს შევუტრიალდი- მისმინე ხო იცი მე ჩემს მშობლებთან არ მივალ, სადმე სასტუმროში დავრჩებით მე და ბიჭები,
შენ არ ხარ ვალდებული ჩვენს გამო მშობლებს აწყენინო

ვიცნობდი დადიანს, ამიტომ მანამ თვითონ მეტყოდა მე ვუთხარი

- ხო ხო ვიცი, მაგრამ ხოარ ტეხაავს?

- ხოარ გაგიჟდი შენ, პირიქით, ის გატეხავს რო არ დარჩე მათთან, საქართველოში ჩადიხარ, ამდენი ხანია შენები არ გინახავს და კიდე ამას მეკითხებიი

- ხო ხო მართალი ხარ, მადლობა ახვლედიანი

- გაიხარე შეჩემა და ცრემლები და სენტიმენტალურობა არ გვინდა რაა ეხლა

^ცოცხალი მოგონებები^Where stories live. Discover now