Esrarengiz şehir

Giriş

Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayla ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibaretdir.

Keyifli okumalar!

Şarkılar: Tom Odell - Another love

*****

Şubat ayına gireli bir hafta olmuştu. Dışarıda çetin soğuk vardı. Bu iğrenç şehre geldiğimizden beri hayatımın eskisi gibi olacağını pek düşünmüyordum. İstanbul'u çok özlüyordum. Eski ortamları çok özlüyordum, eski ailemi...

Buraya taşınalı bir kaç ay oluyor. Ama benim için bu bir kaç yıl gibi gelip geçiyordu. Fakat ben bu lanet şehre hala alışmamıştım. Bu şehre hiç kimse beni bağlayamaz. Şehrin havası da çok kötüydü. İnsanlar da şehrin kendisi gibi kötüydü.

Buraya babamın işi için taşınmıştık. Çünki o bir noter'di.

Şimdi evde ikizim Hira ile yalnız kalmıştık. Çünkü annem ve babam yurtdışındaydı. Kardeşim Ömer de onlarla gitmişti. Onu çok şımarık büyütmüşlerdi. 13 yaşında olmasına rağmen çok duygusaldı. Ömer bize kötü davranıyordu. Gücü resmen bize yetiyordu. Ama aslında iyi bir çocuktu, eğlenceliydi.

İkizimle ben hukuk bölümünün ikinci sınfında okuyorduk. Ama şimdi üniversitede tatildi.

Telefonu son ses açıp müzik dinleyerek kitap okuyordum.

Ta ki telefonun titremesine kadar. Telefonu elime alıp kimin aradığına baktım "Bilinmeyen numara" yazılmıştı.

Adım kadar emindim ki, bunu yapan çift yumurta ikizim Hira'ydı. O hep böyle şakalar yapardı. Bir nevi evde en soğukkanlı bendim. Telefonu elime alıp konuşmasına izin vermeden söze girdim.

"Hira bu şakalar artık çok geride kaldı, en son ortaokulda yapıyorlardı. Bilinmeyen numaradan aramalar falan"

Karşı taraftan ukala bir gülme sesi geldi. Sanki beni küçümsüyordu. Bu kişinin Hira olmadığını öyrendiğimde derhal telefona döndüm.

"Kimsin?" dediğimde ukala sesi dinmişti onun yerine tekrar sessizlik hakim olmaya başlamıştı. Şuan hatta olduğum her kimse benimle güzel bir şekilde eğleniyordu. Eğlenmek için rastgele bir numara çevirmiş olmalılardı ve o eğlence kurbanı ben çıkmıştım.

"Saçma oyunlarınızı başkalarına yapın" değip telefonu kulağımdan uzaklaştırıp kapatacağım sırada karşı tarafdaki sesi duymağım bir oldu.

"Seni bulacağım..." dediğinde telefon görüşmesini sonlandırdı. Telefonu kulağımdan uzaklaştırdığımda görüşme sona ermişti. Söylediyi tek kelime kalbimi hızlandırmaya yetmişti, kollarım ve bacaklarımın uyuştuğunu, hatta iğneler batıyor gibi hissetmeye başladım.

"Kendine gel Lina sadece basit bir eşek şakası. Birisi seni korkutmak istedi o kadar. Ne yani gizli bir numaradan birisi seni arayıp gizli takipçin mi olacak? Bu çok saçma!" Telefonu şarja takıp az önce yaşanan saçma olayı unutmak için kitap okumaya geri dönmüştüm.

Bölümün sonlarına doğru kapı açıldı ve içeri çift yumurta ikizim Hira girdi.

O benim gibi bir kız değildi. Ortama çabuk alışıyordu. Daha pozitif kızdı. Adamın gözüne baktığında her şeyi anlayabilirdi.

İçeri girdiğinde beni süzdü nasıl süzdüyse artık kendim kendimden korktum. Hemen söze atladı.

"Çıkar bakayım ağzındakı baklayı"

Ben öncelikle güldüm hatta kahkaha attım, sanki hiç bir şey olmamış gibi. Ama o yine devam etdi.

"Rol yapma! Ne saklıyorsun benden? Yoksa telefonumun..."

"Hayır, hayır telefonunun parolunu değiştirmedim" Geçen yıl bir keresinde Hira'nın parolunu değiştirmiştim. Sonra kendim de unutmuştum. Sonunda telefonu sıfırlamalı olduk :D Her neyse konuya dönelim.

Ben işden yayınmak için mutfağa kaçtım ve bir bardak su içtim. Geri döndüğümde artık çok geçti. Hira çoktan telefonumdaki "Call Recorden" uygulamasını açıp aramayı dinlemişti.

Odaya girdiğimde bana şok içinde bakıyordu.

"Neden bana söylemedin. Arama esnasında yerini bulabilirdik"

Plan yapmaya başladık. Daha doğrusu Hira yapmaya başladı. Çünkü ben tedirgin olduğum zamanlarda yerimde duramaz, sürekli yürüyerek tırnağımı dişlerdim.

Plan hazır olduktan sonra bende bir kaç ekleme de ben yaptım.

***✨***

Merhaba sevgili okurlar :)

Bölüm nasıldı? Beyendiniz mi?

Biliyorum çok kısaydı ama bu daha başlangıç.

Gelecek bölümde sizce neler olacak?

Herkes aynı anda geceyi yaşar, ama herkesin karanlığı farklıdır

~La Edri~