ASİ SEVDA

3. BÖLÜM

Bölüm sonuna serpiştirilen notları okumayı ihmal etmeyiniz. 

Keyifli okumalar :)

 

3. BÖLÜM

Zeynep, Pınar'ı kapı dışarı ettikten sonra hızla Halil'e yönelir ve yakasına yapışır. Gömleğinin iki yakasından kavrayıp hırsla sarstığından gömleğin ilk üç düğmesi koparak yerde yuvarlanır. Gömlek düğmeleri, ipliği kopan tespih taneleri gibi yerde dağılırken odada yalnızca düğmelerin ve karşılıklı yutkunan çiftin nefes sesleri vardır. Bakışlarda ise öfke ve arzu...

Halil iradesinin son demlerindedir. Zeynep ise zaten iradesine sırt çevirip girmiştir bu kapıdan. Zeynep'in elleri hala adamın gömleğinin yakasında, İkisinin de bakışları dudaklardayken ilk konuşan Zeynep olur.

- Bu saatte, burada ne konuşuyordunuz?

- Hesap mı soruyorsun?

- Diyelim ki öyle, cevap ver.

- Neden öfkelendin bu kadar?

- Sorularıma soru ile karşılık verme. Burada o kızla ne konuşuyordun?

- Sen ne sanmıştın ki?

- Ee yeter artık (adamı bir kez daha sarsarak) Soruma yanıt ver.

- Ona küçük bir hatırlatmada bulundum Zeynep. Büyütülecek bir şey yok. Ayrıca bana daha bugün sitem etmedin mi senden uzak durmam için. Ne bu şimdi?

- Tabi ki uzak dur. Konumuz ile bunun ne ilgisi var.

- Yakamdaki ellere, bir nefes mesafelik yakınlığımıza ve yerde savrulan düğmelere bak bakalım.

- İsteyerek yapmadım aslında.

- Yapma yaa... Bak ben elimden geldiğince uzak durmaya çalışacağım senden ama aramızda öyle bir şey var ki ben arkamı döndüğüm an bu defa sen geliyorsun. Baksana bir şu anki halimize...

- Hemen kendine pay çıkarma. Benim derdim o kızla!

- Senin ne derdin olabilir o kızla?

- Söylemek zorunda değilim.

- Elbette değilsin ama bil diye söylüyorum. Benim konuştuklarım sabahki mevzuyla ilgiliydi. Dili ile seni kırmasın, incitmesin diye muhatap kabul edip konuştum.

Duydukları ile adamın yakasını bırakır Zeynep. İstediği cevabı almıştır ancak şimdi bu işten nasıl sıyrılacaktır? Anlık öfke ile kalkmış, harekete geçmiş ve şimdi zarar ile oturmak üzeredir. Zihninde kısa bir kâr zarar hesaplaması yapmaktadır. Pınar'ın saçmalıklarını normal şartlarda Halil'e söylemeyebilirdi ama şu an için tek çıkış bileti bu olarak görünüyordu.

- Ben öfke ile hareket ettim. Onu buradan kovmak gibi bir hakkım yok. Sana bunları sormak da hakkım değil.

Adam küçük bir el hareketiyle kadını masa ile arasında sıkıştırır ve kollarını iki yana yaslar. Şimdi hiç kaçabileceği bir alanı yoktur.

- Bilakis bu en doğal hakkın. Neden öfkelendin?

- O kız bugün yalan yanlış şeyler söylüyordu. Dediğim gibi derdim onunlaydı.