Beyaz Gül

0.4

Sabah kalktığımda ilk işim telefonumu kontrol etmek oldu. Birkaç bildirim vardı ancak hiçbiri beklediğim şey değildi.

" Lan Nehir kış uykusuna mı yattın" Odamın kapısını çalmadan içeriye daldı abim .Altında fosforlu pembe, pikaçulu bir şort vardı.Elime gelen ilk yastığı ona fırlattım. Yalandan canı acımış gibi yaptı.

" Duru nerde?"
" Ohoo gideli çok oldu. Annesi çağırdı."
Niye beni uyandırmamıştıki? Saate baktım. Bir buçuktu ve bana göre o kadarda geç bir saat değildi.

" Tamam abicim şimdi odamdan çıkıyorsun yoksa ikinci yastık gelicek!"

" Çokta meraklıydım herhalde sana"
Arkasında pikaçu kuyruğu olan şortuyla sallana sallana gitti. Güldüm arkasından.

Lavaboda işlerimi hallettikten sonra
Makyaj masamın başına geçtim. Nedeni yoktu ama bugün güzel olmak istiyordum.

Çokta abartılı olmayan fakat hoş duran bir makyaj yaptım.İş görüşmelerine gitmem gerekiyordu. Üniversite başlamadan harçlığımı çıkarmak istiyordum.  Üzerime bebek mavisi bir elbise giydim.

                    (...)

Florya tesislerine gelmiştim. Birkaç telefon konuşmasının ardından 3 işten görüşme için onay aldım. Yani çok büyük işler değildi. Çaycı olma ihtimalimde yüksekti sanırım.

~

Görüşmelerim güzel geçmişti. Artık bir işim vardı.Tahminlerim çokta yanlış çıkmamıştı. Spor muhabirlerinin çaycılığını yapacaktım...

Tesisten çıkıyordum. Etraf nedense çok kalabalıktı. Mecburen restorantların olduğu arka taraftan çıkacaktım.Çok uykum vardı ve bir an önce eve gitmeliydim.

Her yerde tablolar vardı. Geçerken  hepsine bakıyordum. Barış'ın olduğu birkaç fotoğrafta vardı. Çok özlemiştim. Dün geceden beri yazmamıştı.
Unutulmuştum sanırım. İstemsizce bir fotoğrafının üstüne elimi koydum. Bu koridorda kimse yoktu. Kullanılmayan bir yer olduğunu düşündüm.

" Belki..Başka bir evrende"
Ağzımdan benim kontrolüm dışında çıkan sözcüklerin ardından arkamda bir karartı hissettim. Neler oluyordu?

Birden arkamdaki karartı gözümün görebileceğinin daha hızlı bir biçiminde beni kendine çevirdi.
"Başka bir evrende?"
" B..Barış"
Aramızda bir adımlık mesafe vardı. Gözlerini gözlerime dikmişti. Bense salak gülüşümü takınmıştım.

" Çok değişiksin"
" Efendim?"
Aramızdaki mesafeyi biraz daha azalttı.
"Anlayamıyorum seni. Önceki günde forma imzalatıp diğer gün tanımamış gibi yapıyorsun. Sonra bir bakıyorum..birileri beni kalbine etiketleyip story atmış. Kimsin sen?"

Mesafeyi korkutucu bir şekilde azalmaya devam ediyordu. Kalbimin sesini duyacak diye ödüm kopuyordu. Bu yakınlık iyi değildi.
"Sadece.. sadece bir hayranınım."
Ne diyordum?

Gözlerinin karartısı  normale dönmeye başladığını hissettim.
" sadece bir hayran?"
" Evet.. Şimdi izin verirsen gidiyorum. "
Tam gitmeye yeltenmişken kolumdan tuttu.

" Hayranlar hayran oldukları kişiden kaçarlar mı?"

Ona doğru döndüm, yüzünde yara izi vardı. Bir çizik bu bile oldukça yakışmıştı.
" Bilmem."
Gözlerime daha sonra saliselik bir an dudaklarıma baktı.
" kaçarlar mı?"
Heyecandan bayılabilirdim ancak bunu dışarı asla belli etmeyecektim.
Hedefim Oldukça soğukkanlı görünmekti.
Gözleri gözlerime tekrardan kenetlendi. Koyulaştırını hissedebiliyordum.

Bir kolunu arkamdaki duvara koydu. Böylece beni duvarla kendisi arasında sıkıştırdı.
Çok güzel kokuyordu. Ve o an fark edebildiğim tek şey buydu.
" Bak.Güzel kız"
Biraz daha yaklaştı.
" Gizemli konuşmaları hiç sevmem."
Gözlerini gözlerimden çekti. Ve tekrardan dudağıma baktı.
" Bana Net konuş."
Ağzımı araladım. Aramızdaki mesafe o kadar azdı ki nefes alabilmeyi diliyordum.

Ve telefonu çaldı.
" sikicem formanı Berkan" diye mırıldandığını işittim.
" Sen aç telefonu bende gidiyordum zaten."
Cevap vermesini beklemeden oradan uzaklaştım.

Nefes almaya çalışıyordum ancak kalbimin sesi buna hiç yardımcı olmuyordu.