Maskenin Ters Yüzü

5.Oyunbaz

Şarkı-West Coast🥀

"Cehennem boş.
Bütün şeytanlar burada."
-William Shakespeare

✯

Ölümü ne çok uzağımda,ne de çok yakınımda hissediyordum.Kalbim göğüs kafesimi öylesine tekliyordu ki,bir anlığına derimin yırtılacağını ve göğsümden fışkıran kanın yüzünü kırmızıya boyayacağını sanmıştım.

Ay ışığı,bir adım ötede duran adamın yüzünü hedef aldığında onu incelemeye başlamıştım.Keskin yüz hatları,kavisli bir burnu ve dolgun dudakları vardı.Saçlarını yukarıdan arkaya doğru kıvırdığı için yüzü apaçık ortaya çıkmıştı.Pürüzsüz cildindeki tek kusur,dudağının kenarındaki iz olabilirdi.Sanki defalarca dudağından hasar almış ve kenarına böyle bir emare bırakmıştı.

"Garip birisin," dedi kısık sesiyle."Tanımadığın bir adamın bir adamın ayağına gelecek kadar cesur," Ayağa kalktı ve bana doğru ilerledi.

"Kapıyı açık bırakarak seni yakalayamayacağımı sanacak kadar
aptalsın." diyerek kafasını yana yatırdı.Gerçekten hapı yutmuştum.

Hafif yutkunarak onun görmeyeceği şekilde yumruğumu sıktım.Ona rahat olduğumu ima etmeye çalışıyordum ama bu oldukça zordu.

Beni kaçıracak mıydı?

"Söyle," dedim sözümü tekrar ederek.

"Senin aptal sanrıların umrumda değil." diyerek kollarımı göğsümde birleştirdim ve başımı hafif yana kırdım."Annemle ilgili bildiğin herşeyi duymak istiyorum."

"Elbette," diyerek gülümsedi.Bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim.Afallamış ifademi fark ettiğinde daha fazla sırıtmaya başladı."Buyur geç," dedi odanın aydınlık kısmında olan diğer sandalyeyi göstererek.Bir dakika,ben neden bunu şimdi farkediyordum? Bu sandalye az önce burada değildi!

Kafamı iki yana sallayarak gösterdiği yere geçtim ve sandalyeye oturdum.Karşılıklı oturmuştuk.O karanlık,ben aydınlık tarafta yer alıyordum.Gerçekliğin kendini bu kadar belli etmesi kan dondurucuydu.

Oda geri yerine oturduğunda yeniden yüzünü göremez olmuştum.Bu epey ürkütücüydü."Ne bilmek istiyorsun?" diye sordu.Çok belli değil miydi?

Gözlerimi devirdim ve rahat ifademi takındım."Annemi nerden tanıyorsun?"diye sordum net bir şekilde.Buna karşılık olarak yeniden sırıtmıştı.Neden hep sırıtıyordu? O gerçekten sinir bozucuydu!

"Yan komşum,akşamları son ses müzik dinlediğimden beni apartman görevlisine şikayet etmişdiniz,"Başını yana yatırdı."Hatırlamıyor musun beni?" dedi kaşlarını kaldırarak.Dışardan gören biri onun ciddi olduğunu düşünebilirdi ama tamamen benimle alay ediyordu."Darıldım bak şimdi."

"Benimle alay etmeyi kes." dedim keskin bir dille.Hüzünlü ifadesinin yerini klişe gülümsemesi aldığında dilini damağına vurarak ciddi ifadesine bürünmüştü ama hala gözlerindeki alaylı ifadeyi görebiliyordum.