HAUNTED APERTURE

Chapter 4

Chapter 4:

---

Kasalukuyan kong inaayos ang mga gamit na iniuwi ko sa kwarto ko. Pakiramdam ko ay matagal na akong di nakakauwi dito kahit na noong isang araw lang naman ako huling umuwi dito. pero saglit lamang iyon dahil may mga ilang gamit lang naman akong kinuha.

Pagkatapos kong mag ayos ng gamit ay lumabas ako sa kwarto ko at marahang naglakad sa sa palibot ng second floor ng bahay namin. 

Our house is not big as it is.  It is just a 3 storey with 5 rooms in each floors.  and nasa second floor ang room ko.  sa taas naman ay ang room ni mommy and daddy the other room there is the former room of my grandparents sa father side. while the other rooms naman dito sa second floor ay ang syang guest room namin at ang ang mga rooms naman sa baba ang sa m mga maid namin.

" Ano ang gusto mong almusal Aleeza?" tanong ni Ate Vanes. She's our youngest maid na hindi nalalayo ang edad sa akin. She's just 22, young and beautiful.

"hmm, anything ate"  walang gana kong sagot.

Ate vaness the closest maid sakin. dahil hindi naman nalalayo ang edad nya sakin, gusto kong ituring syang totoong ate.  ayokong tinatawag nila ako ng madam, ma'am, young lady ,princess o kung ano ano pang tinatawag nila sakin.  I want them to call me just my name dahil doon ako mas komportable. and besides they're my family not by blood, but heart. halos sila na ang kasama ko sa buong buhay ko maliban kay ate vanes na magtatatlong taon pa lamang sa amin.

"Bakit parang wala kang kagana gana? May problema ka ba?"  nag aalalang tanong nito habang inihahanda ang mga lulutuin nyang almusal.

"Wala naman ate, may iniisip lang ako" tipid kong sagot.

Hindi si ate vanes ang makapagbibigay sakin ng kasagutan sa mga gumugulo sa isip ko. ang mga taong matagal nang naninilbihan sa pamilya namin. pero, may kinalaman ba talaga sila gayo'y wala namang nakakaalam sa pamilya ni tita aleeya na may kakambal sya?

there is only one answer to my question.

The other siblings of my mom.

pero saan ko naman kaya sila hahanapin, at kung mahanap ko man. sasagutin ba nila ang anumang katanungan ko na related sa namayapa kong tiyahin?

"Aleeza Zein Ramirez" ilang beses akong napakurap sa tawag ni ate vanes sa buo kong pangalan.

"huh?" nakaawang pa din ang bibig ko habanh nagtataka akong nakatingin sa kanya.

"kanina ka pa tulala, kumain kana"  Alok nya sa pagkaing kakaluto lang nya.

"Thankyou, Ate. You're the best" nakangiting sabi ko na nakapagpatawa na lamang sa kanya.

"Ate, I am thinking. Bakit ang bata mo pumasok sa trabaho?" tanong ko habang nginunguya ang kaunting pagkain sa bunganga ko.

sabay kaming kumakain dahil ayokong nanonood lamang sila sa akin.

"Dahil mahirap ang buhay, may sakit si mama at wala na din si papa sa mundo, kaya kinakailangang ako ang magtrabaho para sa amin at sa mga kapatid ko" she answered.

napatigil ako sa pagsubo sa narinig ko.

nakakaawa naman pala ang sitwasyon nya 

"Sorry for asking" nagiguilty kong saad.

"Ano ka ba,  okay lang yun. kaya ikaw, maswerte ka at may mga magulang ka pang kasama at, nasa marangyang buhay ka. wag mong sasayangin sang sakripisyo ng mga magulang mo Alee"  nakangiti ngunit may bahid na kalungkutan ang mata niya habang isinasalaysay ang mga ito.