از زمانی که چشم باز میکنی همه چیز سیاه و سفید و خاکستریه...
هیچ درکی از رنگ ها نداری...
اما وقتی اون فرد خاص وارد زندگیت میشه، همه چیز رنگ میگیره...
حالا دیگه میدونی آسمون آبی ای که همه ازش حرف میزنن چه رنگیه...
میفهمی گل هایی که عاشق بوییدن و ل...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
+ پس کی میااااد - جیمینی تو این پنج دقیقه دوازده بار این سوالو پرسیدی!
هوف کلافه ای کشیدم که چتری های روی پیشونیم تکون خوردن. به انجام حرکات کششیم ادامه دادم و هر یک دقیقه ساعت روی دیوار رو چک میکردم. هوسوک هیونگ با اخم همیشگیش مشغول تایپ کردن چیزی داخل گوشیش بود و هر از گاهی بهم نگاه میکرد تا از زیر تمرین در نرم.
در باز شد و یه پسر هیکلی و عینکی با موهایی کوتاه با عجله داخل اومد. صاف ایستادم و با کنجکاوی سر تا پاش رو بررسی کردم.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
چقدر گنده است!!! با خودم گفتم و وقتی نگاهش رو روم حس کردم، هل کرده هوسوک هیونگ رو صدا زدم که هنوز متوجه حضور اون پسر نشده بود.
- اوه نامجونا اومدی به ساعت گوشیش نگاه کرد و ادامه داد: - هفت دقیقه تاخیر داشتی!
با تعجب به هیونگ و بعد اون پسر که پشت سر هم تعظیم و عذرخواهی میکرد نگاه کردم. هوسوک هیونگ از دیر رسیدن افراد متنفر بود و عادت داشت به هنرجوهاش این موضوع رو گوشزد کنه اما در برخورد اول با یه غریبه؟ خب یکم عجیب بود... البته مثل اینکه فقط من بودم که اون پسره ی گنده بک رو نمیشناختم!
