Εμείς...Μαζί. Με τίποτα.

Κεφάλαιο 10

Μεριά Άρη
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Δεν το πιστεύω πως επιτέλους είναι δικιά μου...
"Επιτέλους!" είπα και την ξανά φίλησα. Το φιλί αυτό ήταν τόσο παθιασμένο και ωραίο που δεν ήθελα να διακόψουμε ποτέ. Όταν σταματήσαμε για να πάρουμε ανάσα ένωσα τα μέτοπα μας.
"Θέλω να ήμαστε πάντα μαζί μωρό μου." της είπα και εκείνη μου χαμογέλασε.
"Πάντα!" είπε και την οδήγησα προς τα μέσα.
Την στιγμή αυτή ήρθε και χάλασε η Ινώ.
"Εεμ! Ναι είμαι και εγώ εδώ." είπε και εγώ άρχισα να βράζω. Είμαι σίγουρος πως μέχρι να αρχίσει το πάρτυ θα έχουμε πλακωθεί.
"Ναι το είδαμε και για πες μου τι δουλειά έχεις εσύ εδώ τόσο νωρίς;" ρώτησα και την κοίταξα υποτιμητικά.
"Είμαι η καινούργια κολλητή της Αθηνάς." είπε και εγω γύρισα να κοιτάξω την Αθηνά μου.
"Μωρό μου λέει αλήθεια;" την ρώτησα και εκείνη έγνεψε καταφατικά.
Μέτα από αυτό δεν μίλησε κανείς μας μέχρι που ήρθαν οι κολλητοί μου. Πρώτος μπήκε μέσα ο Αχιλλέας και μετα ακολούθησαν ο Νίκος και ο Βασίλης.
"Γεια ρε μάγκες, τι λέει;" ρώτησα καθώς κάναμε την γνωστή χειραψία μας.
" Όλα cool απάντησε ο Αχιλλέας ενώ κοιτούσε την Ινώ. Μμ κάτι παίζει εδώ.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η ώρα είχε πάει 11 και το σπίτι είχε γεμίσει. Παντού υπήρχαν άτομα της σχολής μας να χορεύουν και άλλα να είναι στην πισίνα. Μου την είχαν πέσει πολλά κορίτσια, όπως και δύο καθηγήτριες ,αλλά εγώ τις αγνοούσα και έφευγαν. Εξάλλου εγώ έχω μάτια μόνο για την Αθηνά μου. Αυτή την στιγμή χορεύουμε αγκαλιά στην πίστα και τρίβεται πάνω μου στον ρυθμό της μουσικής. Τότε γυρνάει και μου λέει πως θέλει να πάει τουαλέτα. Εγώ της γνεύω θετικά και την παρατηρώ να χάνεται από το πεδίο όρασης μου. Αχ Θεέ μου, με έχει τρελάνει. Ξέρω πως είπα οτί θα την πληγώσω για να ξεκολλήσω, αλλά δεν μπορώ. Είμαι ερωτευμένος μαζί της.
Αυτή την στιγμή είμαι στηριγμένος στον τοίχο και παρατηρώ γύρω μου, όταν βλέπω μία κοπέλα να με πλησιάζει. Όσο πλησιάζει καταλαβαίνω πως είναι η Κατερίνα. Εκείνη την ώρα πλησιάζει και η Αθηνά χαμογελόντας ενώ με κοιτούσε.

Μεριά Αθηνάς
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Τον πλησιάζω χαμογελόντας μέχρι που βλέπω την Κατερίνα να τον πλησιάζει με ταχύ βήμα. Όταν φτάνει εκεί τον φιλάει. Μα καλά τι κάνει... Ο Άρης είναι δικός μου.
Νιώθω το αίμα μου να βράζει. Πλησιάζω και άλλο και βλέπω πως ο Άρης προσπαθεί να την διώξει.
Αααα! Ως εδω. Θα την σκοτώσω την ηλιθια.
Πηγαίνω και την πιάνω από το μαλλί απομακρύνοντας την από τον Άρη μου.
"Τι κάνεις εκεί μωρή μαλάκω;" είπα και την χαστούκισα.
" Αυτό που έπρεπε να έχω κάνει καιρό τώρα." είπε και την ώρα που ήμουν έτοιμη να της ρίξω μπουνιά, ένιωσα ένα χέρι να τυλίγεται γύρω από την μέση μου και να με απομακρύνει από την ηλίθια.
"Μωρό μου ηρέμισε... δεν θα σε αφήσω ποτέ." μου ψιθιρισε και γύρισα και τον φίλησα με πάθος.

Μεριά Άρη
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Το υπόλοιπο βράδυ πέρασε ήρεμα. Είχε έρθει η ώρα να φύγει η Αθηνά και πραγματικά δεν ήθελα. Ήθελα να κοιμηθούμε μαζί.
"Μωρο μου θα μείνεις να κοιμηθούμε μαζί;" ρώτησα και είδα τα μάτια της να λάμπουν από χαρά.
"Ναι! Θέλω πάρα πολύ." είπε και χώθηκε στην αγκαλιά μου.
"Ωραια, θες να δούμε καμιά ταινία;" είπα και την πήγα στο σαλόνι που ήταν λες και έπεσε ατομική βόμβα.
"Όχι μωρό μου νύστάζω."
είπε και μου χαμογέλασε.
"Πως με είπες;" ρώτησα και εκείνη κοκκίνησε.
"Εμ, μωρο μου." είπε και εγώ την σήκωσα στον αέρα και την ανέβασα γρήγορα από τις σκάλες στο δωμάτιο μου που ήταν η σοφίτα δηλαδή δύο ορόφους πιο πάνω. Την ακούμπησα απαλά στο κρεβάτι και ανέβηκα από πάνω της δίνοντας της ένα φιλί στο στόμα. Μετά σηκώθηκα και έβγαλα τα ρούχα μου αλλά έβαλα ένα σορτσάκι μαύρο. Μετά πήγα στην ντουλάπα μου και έβγαλα μία μπλούζα και ένα μποξεράκι μου και τα έδωσα στην Αθηνά. Εκείνη σηκώθηκε και αφού μου έδωσε ένα φιλί πήγε να αλλάξει στην τουαλέτα. Μετά που βγήκε ξαπλώσαμε και εγώ την έβαλα στην αγκαλιά μου.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Έχω ξυπνήσει εδώ και λίγη ώρα και την κοιτάω.
Θέλω να την φιλήσω. Τα χείλη της είναι τόσο απαλά.
Προσπαθώ να αντισταθώ και να μην την φιλήσω αλλά αποφασίζω να υποκύψω και να την φιλήσω. Μόλις ενώσα τα χείλη μας, είδα τα βλέφαρα της να πεταρίζουν και μετά να ανοίγουν σιγά σιγά.
"Καλημέρα!" μου είπε μετά που διακόψαμε το φιλί μας.
"Καλημέρα μωρό μου." είπα και την πήρα αγκαλιά.
Την ησυχία μας ήρθε να χαλάσει το κινητό μου που άρχισε να χτυπάει σαν τρελό.
"Δεν θα το σηκώσεις;" με ρώτησε η Αθηνά.
"Όχι!" είπα και την φίλησα στο μάγουλο.
"Σήκωσε το, μπορεί να είναι σημαντικό." είπε και εγώ της έγνεψα και το σήκωσα.
- Παρακαλώ! - είπα στην γραμμή.
- Έτσι να παρακαλάς. - είπε ένας άντρας με βαριά φωνή.
- Ποιος είναι; - φώναξα στο τηλέφωνο, αλλά δεν πήρα απάντηση. Τότε ακούστηκε ο ήχος του κινητού που δείχνει πως η κλήση τελείωσε.
Ποιος μπορεί να ήταν; Τι να ήθελε από εμένα; Αυτή η φωνή μου φάνηκε γνωστή. Ναι τώρα θυμήθηκα. Μα τι να θέλει;
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Γεια σας... Άλλο ένα κεφάλαιο έφτασε στο τέλος του. Το δέκατο κεφάλαιο!! Πως σας φάνηκε; Ο Άρης με την Αθηνά επιτέλους μαζί!!! Είμαι πολύ χαρούμενος για τους πρωταγωνιστές μας. Ποιος να ήταν στο τηλέφωνο;;;
Spoiler Alert: Δεν ξέρω ακόμα...
Επόμενο Κεφάλαιο: Επόμενο Σάββατο.

Λοιπόν αυτά από εμένα... Φιλιά σε όλους και όλες.
See ya!!