Εμείς...Μαζί. Με τίποτα.

Κεφάλαιο 16

Μεριά Αθηνάς                                                                                                                                               ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Πάνε τώρα μέρες που ο Άρης προσπαθεί να με πλησιάσει και να για να μου εξηγήσει αλλά εγώ βρίσκω τρόπο και τον αποφεύγω.

Είναι Δευτέρα και είμαι σχολείο από νωρίς και ψάχνω να δω μήπως δω τον Άρη... Σκοπεύω να τον αποφύγω και σήμερα. Να... Εκεί είναι μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά. Αχ θέλω τόσο πολύ να πάω και να τον ακούσω. Αλλά πρέπει να κρατήσω την αξιοπρέπεια μου και να μην πέσω επίπεδο.

Τα μάτια του πλανιούνται στον χώρο σαν να ψάχνει κάτι και όταν με εντοπίζει τα μάτια του καρφώνουν τα δικά μου... κι έπειτα λέει κάτι στους υπόλοιπους και αρχίζει να με πλησιάζει... Όσο το κάνει αυτό εγώ αρχίζω να κάνω βήματα προς τα πίσω και όταν χτυπάω στον τοίχο και αυτός είναι ήδη μπροστά μου και με κοιτούσε.. Τα μάτια του ήταν κόκκινα και δακρυσμένα ενώ υπήρχαν μαύροι κύκλοι κάτω από αυτά τα υπέροχα μάτια.

''Ρε μωρό μου, σε παρακαλώ άσε με να σου εξηγήσω!!'' είπε και άρχισε να δακρύζει... Θεέ μου με σκοτώνει να τον βλέπω να κλαίει. Αλλά πρέπει να μείνω μακριά του

''Εγώ σε παρακαλώ... είσαι αρραβωνιασμένος, δεν μπορείς να έρχεσαι και να με πληγώνεις έτσι απλά. Τελειώσαμε!!'' είπα και άρχισα να απομακρύνομαι.

Εκείνος με ακολούθησε και πριν προλάβω να φύγω με έπιασε από τον καρπό και με ανάγκασε να γυρίσω και να τον κοιτάξω.

''Τι θες επιτέλους από την ζωή μου γαμώτο, άσε με ήσυχη..'' είπα ενώ πλέον έκλαιγα.

''Ρε αγάπη μου δεν την ξέρω καν αυτή που μου έφερε η μάνα μου... Αφού ξέρεις πως θέλει να μας χωρίσει...'' είπε και με κοίταξε κατευθείαν στα μάτια.

''Και από ότι βλέπεις το κατάφερε μια χαρά... Είμαι ερωτευμένη μαζί σου και εσύ το εκμεταλλεύτηκες.. Τι θες... Θες να με δεις να υποφέρω... Αν ναι τότε καλά τα κατάφερες γιατί υποφέρω..'' είπα και εκείνος με πήρε αγκαλιά.

''Μωρό μου γιατί να θέλω να σε πληγώσω, αφού σε αγ...'' πήγε να πει αλλά σταμάτησε απότομα. Μισό λεπτό... Πήγε να μου πει πως με αγαπάει. Μα... Ωχ Θεέ μου τα παρατάω, ο Άρης με αγαπάει... Και με αυτή την σκέψη τον φιλάω γλυκά.

Εκείνος δεν χάνει χρόνο και ανταποδίδει στο φιλί μου. Μου δαγκώνει το χείλος και εγώ ασυναίσθητα αναστενάζω. Εκείνος βάζει την γλώσσα του μέσα στο στόμα μου και εξερευνεί σαν να ψάχνει κάτι... Το κουδούνι χτυπάει και εγώ απομακρύνομαι και χαμογελάω... Μπαίνουμε μαζί στην τάξη και όταν μας βλέπει η Ινώ αρχίζει να χειροκροτεί.