Εμείς...Μαζί. Με τίποτα.

Κεφάλαιο 9

Μεριά Αθηνάς

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ 

''Αχ Θεέ μου τι θα κάνω;'' ρώτησα πιο πολύ τον εαυτό μου αλλά η κολλητή μου απάντησε..

'' Με ποιο θέμα;'' ρώτησε. Αχ τι ηλίθια που είμαι ξέχασα να της το πω.

'' Ναι, ξέχασα να στο πω ο Άρης μου ζήτησε να κάνουμε σχέση... αφού πρώτα φίλησε την ξινή στο στόμα.'' της εξήγησα και την είδα να με κοιτάει με ανοιχτό το στόμα.

'' Τι εννοείς ακριβώς; Αφού ο Άρης δεν κάνει σχέσεις. Αποκλείεται κάποιο όνειρο θα είδες και εξάλλου σιγά μην δεχτείς, ξεχνάς τον πόνο που σου προκάλεσε αυτό το άτομο.'' είπε και με κοίταξε με ένα αυστηρό ύφος.

'' Μα ρε Κατερίνα νοιώθω πως είμαι ερωτευμένη με τον Άρη και δεν αντέχω μακρυά του.'' είπα και την κοίταξα στα μάτια. Ναι! Μόλις το κατάλαβα, είμαι ερωτευμένη με τον Άρη. Και κάτι μου λέει πως πρέπει να δεχτώ,αλλά δεν ξέρω ακόμα ίσως να πρέπει να το σκεφτώ καλύτερα.

'' Εεε τι να σου πω κοπέλα μου, κάτσε να υποφέρεις, αλλά μην τρέχεις σε εμένα όταν καταλάβεις πως είχα δίκιο.'' είπε και αφού άφησε λεφτά στο τραπέζι έφυγε. 

Τόση ώρα είμαστε σε μία καφετέρια και έχουμε γίνει ρεζίλι με τις φωνές της... Μα καλά τι την έπιασε. Πφ μέχρι αύριο θα της έχει περάσει.

' Ναι καλά θυμάσαι τι σου έκανε στο παρελθόν, με τον άλλον τον βλάκα. Και εσύ την συγχώρεσες.' είπε μία φωνούλα μέσα μου αλλά εγώ την αγνόησα. Αυτό το γεγονός έχει γίνει καιρό τώρα. 

Σηκώθηκα και πλήρωσα. Όταν ήμουν λίγα μέτρα μακρυά από το σπίτι μου, είδα την Ινώ να με πλησιάζει. Ωχ αυτή μου έλειπε τώρα. Αλλά πώς και δεν είναι με τις άλλες π*****ες της σχολής.

'' Γεια σου Αθηνά.'' είπε προσπαθώντας να βρει την ανάσα της αφού έτρεχε. Αναρωτιέμαι γιατί.

'' Γεια Ινώ τι κάνεις;'' είπα καθώς άνοιξα την πόρτα και της έκανα χώρο για να περάσει μέσα.

'' Καλά, ευτυχώς που σε βρήκα. Θέλω να σου μιλήσω σχετικά με τις άλλες τις παρέας μου, ξέρεις την Μαράνια, την Αγγελική και την Θάλεια. Σχεδιάζουν κάτι για να σε ξεφορτωθούν και να έχουν τον Άρη για εκείνες. Άκουσα την συζήτηση σας στην τουαλέτα από την Θάλεια και ήθελα να σε προειδοποιήσω. Ότι και να κάνουν μην το βάλεις κάτω, να πάρε και το τηλέφωνο μου σε περίπτωση που χρειαστείς κάτι.'' είπε και εγώ είχα μείνει να την κοιτάω σαν χαζή. Μα καλά η Ινώ πότε έγινε καλή, Εγώ θυμάμαι πως ήταν σκύλα και τώρα είναι τόσο γλυκιά.