Müzik kapanınca Felix sessizleşmişti. Hyunjin ellerini Felix'in kulaklarından çekti, çocuğun ellerinde biriken kanı kollarından aşağı aktı.
"Hastane...gidelim?" Hyunjin sessizce sordu ama cevap yoktu.
"Felix?"
Felix başını salladı, "Hastane olmaz, telefon..."
Seungmin koşarak geliyoriki yerde oturup "Ne oldu" diye konuşuyorlardı.
Ancak Hyunjin geri döndü ve Felix'i omuzlarından tuttu, "Pekala, hadi otobüse gidelim." Hyunjin, Seungmin'e başını salladı ve Minho da köşeden geldi.
Chris ve Jisung'un yanına gitmeden önce tek kelime etmedi, "Hadi gidelim, bu sizin oyununuzdan daha önemli."
6 çocuk aceleyle otobüse gider ve Felix oturur. Felix, Hyunjin'e doktorunun numarasını söyler.
"Merhaba? Felix?"
"Aslında Felix'in arkadaşı. Hyunjin."
"Peki Hyunjin, ne oldu?"
"Bulunduğumuz binada ses çok fazlaydı ve Felix'in kulakları basınçtan kanıyordu."
Diğerleri Felix'e ve sonra tekrar Hyunjin'e baktılar, tam olarak ne olduğunu bilmiyorlardı bu yüzden durumu duymak onları endişelendirdi.
3 yıl önce
Felix başını masasına dayamış oturuyor ve sağ ayağını mırıldandığı ritimle vuruyor. Ve ritme uygun olarak elinin arkasını kaşıdı. 1, 2, 3, 4. Batma hissini görmezden geldi.
"Hey, Felix. Bunu yapmayı bırak, elin kanayacak."
Felix başını kaldırdı. "Hayır, ben iyiyim hyung." Çocuk iç çekiyor ve Felix'in elini tutuyor. "Hadi Chan, cidden mi? Sıkıldım."
"Peki o zaman bir kağıda falan karala. Tamam mı dostum?"
Öğretmen konuşmaya başladı ve Chan odanın karşı tarafındaki sırasına geri döndü. Ders bittikten sonra Chan ve Felix kafeteryaya gidip öğle yemeği yiyordular.
"Bana neden Chris yerine Chan dediğini hiç merak ettin mi?"
İki çocuk bir masaya oturur ve Felix yemeğe başlar. "Biliyorsun, üniversitede profesör olmayı düşünüyorum." Çocuğun çenesi düştüğü için Felix'in ağzına tıktığı tavuğun tamamı düşmesine neden oldu.
"Beni burada mı bırakıyorsun?!" Çocuk bir kez daha ağzını doldurarak bağırmıştı.
"Belki bir gün üniversitede profesörünüz olurum!"
🪽🪽🪽
"Şey... Hyunjin, Felix'in onu gerçekten önemseyen arkadaşları olmasına sevindim. Kulakları kendiliğinden düzelecektir, endişelendiğin için teşekkürler."
Hyunjin doktora teşekkür edip telefonu kapatırken Jisung, Felix'e saldırdı ve onu ölesiye kucakladı.
"Doktorunuz kulaklarınızın iyi olması gerektiğini söyledi, bu yüzden artık endişelenmemize gerek yok."
"Eğer canınız isterse içeri girip yemek yiyebiliriz."
Herkes başını salladı ve Chris, Felix'in otobüsten inmesine yardım etti. 6 çocuk bir şeyler sipariş etmek için hızla yemek bölümüne doğru yürüdüler ve Jisung, Felix'e menüde ne olduğunu anlattı. Yiyeceklerini aldıktan sonra Jisung kendisinin ve Felix'in tabağını masalarına taşıdı.
Herkes Seungmin'le oturmak istiyordu ama özellikle 4 üniversite öğrencisi ve onların öğretmenleri/ şaşırtıcı bir şekilde Seungmin'in kocası da onunla oturdu.
Felix "Jisung?" diye fısıldadığında hepsi maskelerini çıkarıp yemeye başlamışlardı. Yanında oturan çocuk arkasını döndü bir anda.
"Naber?"
"Hyunjin'in dikkatini çekebilir misin? Lütfen?" Mırıldandı ama Jisung onu gayet iyi duyabiliyordu.
"Ohhh, evet sorun değil, Felix!" Jisung sırıttı, uzanıp Hyunjin'in elinin arkasına dokundu.
"Felix seni istiyor."
Hyunjin sadece birkaç kez gözlerini kırpıştırdı ve ardından şaşkınlıkla kaşlarını çattı. Çocuk Felix'in elini çevirip iki kez hafifçe vurarak gençlerin ellerini topladı.
Seninle konuşabilir miyim?"
"Hımm."
Hyunjin ve Felix kabindeki koltuklarından fırlayıp atari oyunlarının yanına doğru yürüdüler.
"Ne var? İyi misin?"
"Hayır, ben iyiyim, endişelenme! Sadece teşekkür etmek istedim, biliyorsun... bana yardım ettiğin için."
Felix, Hyunjin'in hayranlık duymadan edemediği gülümsemesini gösteriyor.
"Ne zaman istersen Felix. Yardıma ihtiyacın olursa bana gelebilirsin."
Hyunjin, küçük olanın dudaklarındaki ani somurtmaya güldü."Ben bir bebek değilim biliyorsun..." diye mırıldandı ve Hyunjin sadece gülümseyerek çocuğa baktı. Daha sonra Hyunjin, Felix'in elini tuttu.
"Ama sen de çok tatlısın."
Hyunjin ellerini ileri geri sallıyor ve Felix'in kaşlarının hafifçe kalkmasını izliyor. Çocuğu tekrar kulübelerine sürükler ve ikisi de oturup yemeklerini yemeye başlarlar.
Jisung onu omzundan dürttüğünde Felix tavuğunun yarısını çoktan ağzına atmıştı.
"Ne hakkında konuştunuz?" diye soruyor ama Felix ağzına biraz pirinç atıyor ve cevaplıyor.
"Hiç bir şey."
Jisung çocuktan hiçbir şey almayacağını bilerek iç geçirdi. 6 çocuğun yemek yediği geri kalan süre boyunca Minho... yorgun görünüyordu. Jisung bunu fark etti ama onu rahatsız etmemeye çalıştı. Doyasıya yemeyi bitirdikten ve Felix'in yüzündeki tavuğun sosunu silmek için peçetelerini verdikten sonra tüm öğrenciler otobüse koşup gitmeye hazırlandılar. Jisung hemen Minho'nun yanındaki koltuğa oturdu ve Hyunjin ona tuhaf bir şekilde baktı ama sincap çocuk ona el salladı.
"Merhaba... Minho."
Jisung yanındaki çocuğun yüzünü yavaşça ona çevirdiğini gördü.
"İyi misin?" diye sordu ve Minho uykulu bir gülümsemeyle başını salladı.
"Yorgun..."
Jisung arkasını döndü ve başını koltuğuna yasladı ve çok geçmeden üzerinde ağırlığın azaldığını hissetti.
Minho'nun omzunda mışıl mışıl uyuduğunu ve Hyunjin'in onlara baktığını gördü. Uzun saçlı çocuk Felix'e dönüp avucuna hafifçe vurarak çocuğun başını çevirmesini sağladı.
"Minho, Jisung'un omzunda uyuyakaldı."
Hyunjin gülümsedi ve Felix ikisine kıkırdadı. Hyunjin telefonunu çıkardı ve fotoğraf çekti, Jisung çaresizce hareket etmek istedi ama Minho'yu ne kadar derin uyuduğunu uyandırmak istemedi. Hyunjin, Felix'e döndü ve konuştu,
"Onlara bununla şantaj yapabilir miyim?" Felix'in gözleri genişliyor ama kahkahası da ortaya çıkıyor.
"HAYIR?!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Blind White Prince★Hyunlix
Fanfiction⚘˙𝐀𝗌𝗄 ᑯ𝖾ᑯ𝗂𝗀𝗂𐓣 𝗌𝖾𝗒 ɦ𝖾𝗒𝖾𝖼α𐓣 ᑯⱺᥣυᑯυ𝗋, 𝗒ⱺ𝗀υ𐓣ᑯυ𝗋, ɦ𝖾𝗒ᑲ𝖾𝗍𝗂𝗒ᥣ𝖾 𝗀öƶü𐓣ü 𝗄ö𝗋 𝖾ᑯ𝖾𝗋 𝗂𐓣𝗌α𐓣ı𐓣. 𝐘αᥣ𐓣ıƶ ᑯ𝖾𝗀𝗂ᥣ𝗌𝗂𐓣 ᑲ𝖾𐓣ᑯ𝖾 𝐚𝐬𝐤ı𝐧𝐝𝐚𝐧 𝐤ó𝐫ú𝐦˙ʚ୧ "Hyunjin, üniversitedeki yakışıklı ve popüler çocuk olarak biliniyo...