Balın'ın ailesi bir mafyadan borç alır ama borçlarını hiç bir şekilde ödeyemezler. Ailesi mafyaya kızlarını vermeyi teklif eder. Mafya da kabul eder ve olaylar gelişir.
Sabah kalktığımda Aran evde değildi şirkete gitmişti. Bende erkenden kalkıp Alya için pasta hazırladım.
Minik ama güzel bir pasta olmuştu. Pastayı dolaba attım ve kahvaltı yaptım. Alya'ya da mamasını verdikten sonra Alya'yı Belçin'e bıraktım ve şirkete Aran'ın yanına gittim.
Odasına girdiğimde evraklarla uğraştığını gördüm.
-" Ne yapıyorsun?" -" Hoşgeldin bebeğim. Bir kaç işim var şu evraklarla bitirip geliyorum." -" İyi tamam oturuyorum burada." -" Tamam karıcığım."
Aran'ın evraklarla işi bittikten sonra yanıma geldi ve şakağıma bir öpücük kondurdu.
-" İşin ne zaman biter." -" Biraz geç bitecek." -" Aran ben evde sıkılıyorum şirkette bende çalışsam?" -" Aşkım Alya var nasıl geleceksin?" -" Bakıcı tutarız ya da Belçin-" -" Belçin'e rahatsızlık vermeye gerek yok bildiğim bir kaç bakıcı var." -" İyi tamam. Şirkette çalışabilirmiyim?" -" Balım benim şirket senin zaten." -" Yani çalışabilirim." Dedim sevinçle.
Kafasını aşağı yukarı salladı Aran.
Ayağa kalktım. Kapıya doğru yürüyecektim ama Aran beni kolumdan çekip sarıldı.
-" Ne oluyor?" -" Bir şey olmuyor. Karıma sarılmak için izin mi almalıyım?"
Cevap vermedim. Benden ayrıldıktan sonra şirketten çıktım ve Belçin'e uğradım. Berrak vardı yanında.
-" Hoşgeldin Balın." -" Hoşbuldum. Kızlar bu gün bir işiniz var mı? Annemlere gideceğim isterseniz sizde gelebilirsiniz." -" Ben gelemem. Abin benimle görüşmek istediğini söyledi." Dedi Berrak. -" Ciddi misin? Ne konuşmak istedi acaba?" -" Bilmiyorum." -" Öğrenince anlat bize." -" Tamam anlatırım." Dedi tebessüm ederek. -" Ee Belçin kızım nerede benim?" -" Yatıyor." -" Ha öyle mi? Yatsın o zaman. Bakıcı arıyoruz Alya için. Bende şirkette çalışmaya başlayacağım. " -" Ben bakarım." Dedi Berrak. -" Nasıl sen bakar mısın cidden?" -" Evet. Evde sıkılıyorum. Alya ile zaman geçiririm." -" Tamam teşekkür ederim."
Biz biraz daha sohbet ettikten sonra Alya'yı alıp annemlerin evine geçtim. Aran'da gelecekti. Annem uzun zamandır Alya'yı görmemişti. Görünce Alya'yı direk kucağına aldı. Papucum dama atılmıştı yani.
-" Anne ben Aran'ı arayıp Alya'nın pastasını getirmesini söyleyeyim." -" Tamam kızım. Ben bakarım fındığıma ara sen kocanı."
Telefonu elime alıp Aran'ı aradım.
-" Ne yapıyorsun bebeğim?" -" Annenlere geleceğim birazdan üstümü değiştiriyorum." -" Evdesin yani." -" Evet. Ne oldu?" -" Alya'ya pasta yapmıştım. Dolapta pasta. Getirir misin? Annemlere kutlayalım doğum gününü." -" Tamam. Getiririm hayatım."
Telefonu kapattıktan sonra odaya annemlerin yanına geçtim.
-" Babam nerede anne?" -" Torununun doğum günü olduğunu söyledim hediye alıp geliyormuş." -" Anne gerek yoktu pastayo keserdik biterdi." -" Olur mu öyle şey. Çocuğun ilk doğum günü bu. Hediyesiz falan olmaz." -" Peki."
Bir kaç dakika sonra kapı çalmıştı. Aran ve babam içeri birlikte girdiler.
-" Birlikte mi geldiniz diyeceğim ama muhtemelen kapıda karşılaştınız." -" Evet kapıda karşılaştık." -" Ee torunum nerede benim?" -" İçeride anneannesinin kucağında oturuyor."
Babam içeri geçti ve sesleri gelmeye başladı.
-" Bey! Bıraksana torunumu zaten hiç göremedim!" -" Ben sanki çok gördüm torunumu hanım!" -" Aman be!"
Gülerek içeri geçtim.
-" Önce yemek yiyelim isterseniz. Sonra da pastayı keselim. Ne dersiniz?" -" Olur. O zaman ben sana yardım edeyim anne." -" Tamam kızım gel."
Herkes masaya oturdu ve yemeğini yemeye başladı. Aran'a kaydı gözüm. Sessizdi bu gün.
Elimi elinin üstüne koydum.
-" Bir şey mi oldu?" Dedim sessizce. -" Hayır dalmışım öyle yemeğini ye sen." -" Peki."
Yemeğimizi yedikten sonra pastanın mumlarını yakıp Alya'yı kucağıma aldım ve Aran ile pastanın başına geçtik. Bildiğimiz gibi Alya üfleyemedi ve onun yerine biz üfledik.
Minik kuşumun bu gün ilk doğum günüydü. Ve iyi ki hayatıma girmişti.
~~~~~~~~~~~~~~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
