AŞIKSIN|TEXTİNG

🖤

Nargile dumanını içime çektim salonda oturuyordum dünkü olaydan sonra içime kötü bir dargınlık çökmüştü

Oğlumun ölmesinden sonra gözlerim intikamla parlasada sonuçta intikamını kardeşimi öldürmekle kullanmıştım

Mira dünden beri odaya kilitlemememe rağmen odasından hiç çıkmamıştı onu anlayabiliyordum çünkü o nasıl oğlunu kaybettiyse o benim de oğlumdu

Evdeki herkes sessizleşmişti adamlarımın yarısı yaralı olduğundan hastaneye göndertmiştim nargileyi içerek boş boş yere bakıyordum şimdi Aras olsa burda oyuncaklarıyla oynar gülerdi

Ayağa kalktım nargileyi de masaya koydum merdivenlere
yöneldim onun iyi olduğuna emin olmam gerekti

Kapısına yaklaştım bir saniye duraksadım sessizdi ses dahi gelmiyordu onun kendine zarar verme şeyini düşününce kapı kolunu sertçe açtım kapıyı kapatıp ona baktım dizlerini kendisine çekmiş kollarını dizine dolamış yere bakıyordu sadece yere

Yavaşça yanına oturdum bakışlarını bana çevirdi bende ona bakınca gözlerini kaçırdı kafasını başka tarafa çevirdi bu hareketinden nefret ediyordum beni görmemesinden

Bir elimle çenesinden tutup yüzüme çevirdim yutkunarak gözlerime baktı benden korkuyor gibiydi

"İyi misin Mira" dedim bunu sormam ne kadar saçma olsada bilmek istiyordum

"Neden soruyorsun ki" dedi sakince

Gözlerinin altına baktım siyahlaşmıştı ve ipek gibi kirpikleri ıslaktı

"Biliyorum ağladın kötü hissediyorsun canından can kaybettin ama o benimde oğlum Mira benimde bunu anladığını biliyorum ama ikimiz de o çocuğun annesi ve babasıydık" dedim gerçekleri duymak istemese de artık bilmesi de gerekiyordu

Gözünden bir yaş akınca parmağımla sildim yanağını okşadım

"Seni bulamadım Mira çok aradım bulamadım tek başıma Arası ben büyüttüm seni Mertle bulduğumda yanında olmana sinirlensem de seni bulduğuma sevinmiştim" dedim bir elini kaldırdı yanağımda ki elimi tuttu minik elleri benim ellerimle uyuşmuyordu bile

"Orlando ben bilemiyordum o yaşımda o kadar hızlı anne olacağımı b-ben" dedi durdu bakışlarını yere indirdi

İsmimi öğrenmişti demek anlattığım ilk gün aklına gelmişti o gece anlamıştım birşeyler bildiğini

"Bana bak Mira" dedim gözlerini titrek şekilde bana çevirdi mavi gözlerine dalmıştım

"O gün bana bir hataydı kelimesini demeseydin seninle birlikte bir aile olabilirdik ama istemedin o gece sana demiştim Mert'in nerde olduğunu bilmeden konuşma diye beni dinlemedin ama ben pes etmedim bu çocuğu başka yabancı bir kadınla Arasa senin annen diye tanıtamazdım ben Mira" dedim sustu birşey demedi sadece dinledi

"Ben sadece seni aradım seni istedim seni özledim seni düşündüm bu kadar sinirli tehlikeli bir adam sen yaptın beni ve o pislik kardeşim ama şimdi gördüğün üzre eski Orlando değilim artık " dedim

"O gece beni öpmeseydin belki de Aras doğmazdı Mira sen başlattın ve sen bitirmek istedin" dedim

"Özür dilerim" dedi ağzından çıkan tek kelime buydu gözlerini ne kadar kaçırsa da bakışlarımı yakalıyordu

Yüzüne biraz daha yaklaşıp gözlerine dikkatle baktım nefeslerimiz yüzümüze çarpıyordu

"Unutmuş olabilirdim bilmiyordum o yaşta nasıl anne olacağımı Orlando bilmiyordum" dedi