scarlett // hemmings

o n e

"Kaldır o kıçını ve hazırlanmaya başla. İş görüşmene geç kalacaksın. Hey! Scarlett uyan artık." diye dırdırlanmaya başladı sevgili arkadaşım David. Annemin ölümünden sonra herkesle ilişkimi kesip David'le yaşamaya başlamıştım. "Senin yüzünden bende işime geç kalacağım. Ayrıca manikür randevumu çoktan kaçırdım. Şunların haline bir bak." diye çemkirdi. Kendisi gey söylemeyi unuttum galiba.

Daha fazla onu çekemeyeceğimden yataktan fırlayıp banyoma girdim. "Sonunda!" diye söylendi. Gözlerimi devirip kıkırdadım. Hemen banyodaki işlerimi halledip odama kıyafet seçmek için gittiğimde David'in bunu benim yerime hallettiğini gördüğümde gülümseyip, hemen üstüme kıyafetleri geçirdim. Çantamı da alıp aşağı indim. David beni kapıda beklerken hemen mutfaktan bir elma alıp ayakkabılarımı giydim. Ben kapıyı kitlerken David arabayı evin önüne çekti. Hemen arabaya binip kemerimi taktım. David gaza basıp onun çalıştığı ve şimdi benim çalışmaya başlayacağım -umarım- iş yerine gidiyorduk. Aslında bu işi gerçekten istiyordum. Kağıt işi falan da olurdu. Kendi paramı kazanıp, her ay bana ihtiyacımdan fazla para yollayan babama yük olmak istemiyordum. Bu nedenle David'in yardımıyla iş buldum sayılır.

David arabayı park edip indikten sonra bende çantamı alıp indim. Yemediğim elmayı çantama attıktan sonra American 24 Radio'dan içeri girdik. Evet -belki- çalışacağım yer burasıydı. Ülkenin en iyilerinden biriydi ve ben burada bir iş bulabilmek için ölüyordum. David beni genel müdürünün odasına yönlendirip iyi şanslar öpücüğü verdi ve kapının önünde beni yanlız bıraktı. Derin bir nefes alıp kapıyı tıklattım.

"Gel." diye bir kadın sesi duyduktan sonra kapıyı açıp içeri girdim. "Gel ve otur tatlım." dedi orta yaşlı kadın. "Sen Scarlett olmalısın. David senden ve iyi iş çıkartabileceğinden bahsetmişti." dedi gülümseyerek. Bende gülümsedim. "Daha önceden böyle bir şirkette çalıştın mı Scarlett?" diye sordu.

"Radyoda çalışmadım ama kuzenimin şirketinde kağıt işleriyle ilgilenmiştim." dedim. Kadın hafifçe başını sallayıp gülümsedi.

"Güzel. Aslında seni işe almamak için bir neden göremiyorum. American 24 Radio'da ki ekibimize gayet uygunsun. Ama..." işte geliyordu kesin ters giden bir şeyler var. Tanrım. "...bugün seni bir denemeye almak istiyorum. Normalde böyle bir şey yapmam sadece nasıl bir iş çıkaracağını görmek istiyorum Scarlett." dedi kadın gülümseyerek. Ah, Tanrım! Bir an için 'Biz seni sonra arayacağız.' gibisinden bir şey diyecek sandım. Dişlerimi gösterecek şekilde gülümsedim. "Bu arada ben Barbara. Bana Barbara diyebilirsin tatlım." dedi kadın yani Barbara. Başımı salladım.

"Teşekkür ederim." dedim hala sırıtırken. Denemede olsa buranın nasıl bir yer olduğunu merak ediyordum. Tam ne yapacağımı soracakken kapının çalmasıyla bir adamın boynunda duran kulaklığıyla içeri girmesi bir oldu.

"Barbara! Geldiler!" dedi adam telaşla. Kim geldi? Bu kadar telaşa ne gerek vardı Tanrı aşkına!? Barbara hemen ayağı kalktı ve etrafa şaşkın şaşkın bakan bana döndü.

"Denemeye hemen başlıyoruz Scarlett. Bir grup geldi. Onlarla röportajımız var ve sende onlara gelen bütün soruları alıp kayıt yapılacak odaya gireceksin. Yapman gereken sadece bu. İstersen orada oturup röportajı dinleyebilirsin. Benim hemen çıkmam ve çocuklarla tanışmam lazım. Sen soruları bulup 13. kayıt odasına gel ve çabuk ol röportaj 10 dakikaya başlıyor." dedi telaşla. Onlar telaş yapınca bende yaptım tabii. Barbara'nın arkasından çıkıp önüme ilk gelen elinde dosya taşıyan kadını durdurdum.

"Merhaba, şey... 13. kayıt odasına röportaj için gelen grubun sorularını nerede bulabilirim?" dedim hızla. Kadın bilmediğini söylediğinde hızlı adımlarla başka birini bulup aynı soruyu sordum. O da bana David'te olduğunu söyledi. Hemen onun nerede olduğunu öğrenip onu bulmaya çalıştım. Duvarda duran kocaman saate bakarken yürümeye devam ediyordum ki biriyle kafa kafaya çarpıştık. Ve sadece 5 dakikam kalmıştı.

"Lanet olsun." diye söylendim. Önüme bakıp kiminle çarpıştığıma baktım. Sarışın çocuk kafasını tutarken bana sinirle baktı. "Afedersin, David nerede biliyor musun?" diye sordum burada çalıştığını varsayarak.

"Hayır, bilmiyorum." dedi kafasını hala tutarken. Benimde kafam cidden acımıştı sadece buna ayıracak vaktim yoktu. Bu arada piercing güzelmiş.

"Gerçekten üzgünüm. Boktan bir grubun röportaj sorularını bulmaya çalışıyorum ve sadece..." saate bakıp sadece 2 dakikamın kaldığını gördüm.
"...Aman Tanrım sadece 2 dakikam kaldı." diye bildiğin koşarak sarışını orada bırakıp David'i buldum ve soruları aldım. Ben 13. kayıt odasını bulana kadar 2 dakika geçmişti bile. Hemen kapıyı tıklayıp içeri elimdeki dosyalarla girdim. Gelen grubu gördüğümde şaşkınlığın zirvesindeydim.

Hassiktir.

Merhabaaa, umarım bu bölümü beğenirsiniz. Bu tamamiyle giriş bölümü oldu. İki günde anca bitirebilirdim. Oylara ve yorumlara göre yeni bölümü ekleyeceğim.
:***