Çok beklettim sizi
özür dilerim..😔
Sizde hemen ağlıyonuz ama
——
Kacık
Siz;
Eve geldin mi
Görüldü.
Siz;
Goruldu?
Kacık yazıyor...
Kacık;
Aynen
Siz;
İyi misin daha
Görüldü.
Gelemedim kusura bakma
Hastaydım ya
Ondan yani
Kacık;
Sorn deil
Kerm abm bişelrk gelmdin deşi |
Siz;
Nasilsin
Görüldü.
Tek elle yazmak zor herhalde
MDKELS |
Kacık;
Braz zr
Kura bakma
Kusra
Kusura
Siz;
cok tatli bu amk |
Yoo
Onemli degil
Görüldü.
Siz;
Sey dicektim de.
Bizimkilerle kafeye gidicez
Gelmek ister misin
Ozur maiyetinde falan
Kacık;
Yürüyebilsem gelcem de |
Yok ya
Siz takılın
Ben rahatsızlık veririm
Siz;
Emin misin
Görüldü.
?
Kacık;
Tamam geliyorum
Siz;
10 dkya kapıdayım
Alirim seni
Mesaja ❤️ ifadesi bıraktınız.
•••••
---
Arda'dan
Yavaştan çıkmak için hazırlanırken içimde garip bir heyecan duygusu vardı. Kalbim ağzımdan çıkacak gibiydi; sesini duyabiliyordum. Üstüme ceketi geçirip kapıya doğru gidecekken, abimin sesini duydum.
"Nereye, bitanem?" Arkamdan gelen sesle irkildim. Yanıklar yüzünden canım acıyordu. Ama abim kimle gittiğimi öğrenirse çok kızardı. Bu yüzden acıya aldırmadan ve hiçbir şey demeden koşarak kapıdan çıktım.
Yazar'dan
Arda aşağı indiğinde Kenan, Mercedes bir arabanın önünde duruyordu. Tek eli cebinde, gözleri ise telefondaydı. Rengi laciverte çalan polo yaka bir tişört giymişti; altında ise beyaz pantolon vardı. Arda'nın karşısındaydı.
Arda bir an bocaladı. O sırada Kenan'ın gözleri Arda'yı buldu.
"Geç hadi," dedi, arabaya doğru yürürken. Arda ise topallayarak yürümeye çalıştı. Kenan, bunun böyle olmayacağını anlayınca Arda'nın yanına geldi ve koluna girdi. Tam o esnada Arda'dan bir çığlık geldi.
"Orası yandı da, oradan tutmasan olur mu?"
Kenan birkaç saniye durdu. Bir anda Arda'yı kucakladı. Bir eli sırtını desteklerken, diğer eli ise bacaklarının altından dikkatlice tutuyordu. Arda çok utanmıştı; kıpkırmızı kesildi. Kenan ise arabaya doğru yürüdü. Kucağındaki çocuğu bir anlığına dizine koydu ve kapıyı açtı. Arda'yı yan koltuğa oturtup, kendi de sürücü koltuğuna oturdu.
Yol boyunca kimse konuşmadı. Ara sıra Kenan'a telefon geliyor ve o, onları cevaplıyordu. Arda ise parmaklarıyla oynuyordu. Vardıklarında Kenan arabadan indi ve Arda'nın kapısını açıp elini uzattı. Arda birkaç saniye bakakaldı; sanki çocuk onu arabaya kucağında bindirmemişti. Uzatılan eli tuttu ve arabadan çıktı. İkisi birlikte kafeye doğru ilerlediler.
---
Aa kenan noluyo olum sana
Ben yazarken bile şok geçirdim🫢
Yorumlarınızı bekliyorum ablalarının canlarıı🤍
