Kumral Kelebek ||• Barış Alper Yılmaz •||

· BEŞ·

Sabah gözlerimi açtığımda karnımda ve başımda çok kötü bir ağrı vardı. Neredeyse yürüyemiyordum. Aslında regl günüme daha vardı. Neden böyle hasta olmuştum.

Bu halde büroya gidemeyecegim için Kaan Bey' i aradım.

- Alo Kaan Bey

+ Kumsal bir şey mi oldu?

- Şey.. Kaan Bey ben kendimi çok kötü hissediyorum. Bugün gelmesem.? Raporları gmail üzerinden göndersem olmaz mı??

+ Olur olurda.. İyisin degilmi?

- Herhalde, şimdi arkadaşımı arayacağım hastaneye gideriz, tek başıma gidemem çünkü ağrıdan yürüyemiyorum.

+ Tamam tamam ben seni daha fazla tutmayayım. Bugün izinlisin.

- Teşekkürler Kaan Bey.

+ Rica ederim.

Telefonu kapattıktan sonra düşünmeye başladım. Yunus ve Berkan bir arkadaşlarının ilk maçını izlemeye gitmişlerdi. Tuğçe' yı bilmiyordum ama.

Hemen Kerem' i aradım

- Alo

+ Kerem

- Kumsal ne oldu sesin neden değişik?

+ Kerem ben kendimi çok kötü hissediyorum. Gelebilir misin?

- Kumsal ben şuan antrenmandayım, Dün de doğum günün için izin almıştim. Okan hoca izin vermezki....

+ Tamam...

- Şey yapalım. Bak Barış'ın yok bugün antrenmanı onu ara o gelsin bende çıkışta geleyim. Olur mu?

+ Tamam.

- Tamam prensesim dikkat et kendine ben en kısa zamanda gelicem.

+ Tamam.Görüşürüz.

- Görüşürüz.

Barış'ı arasam ne diyecektim ki? Ama bu halde nasıl duracaktim? Kara kara düşünürken başka fikir olmadığı için aramak zorunda kaldım

+ Alo

- Barış

+ Kumsal, Kerem söyledi bana geliyorum 5 dakikaya ordayım

- Tamam

Telefonu kapattıktan sonra beklemeye başladim 5 dakika sonra kapının çalmasıyla zor da olsa kapıyı açmaya gittim. Kapıyı açtığımda karşımda Barış vardı.

Hemen iceri geçti. Elini alnıma koydu

"Yanıyorsun Kumsal!"

Sana yanıyorum be adam..

" Hadi üstünü giy gidelim hemen hastaneye."

Yavaş adimlarla odama giderken benim can cekistigimi gorucekki beni kucağına aldı. Odama getirdi dolabını açtı Gri eşofman üstünede beyaz bir tişört aldı.

" Ben salondayim giy sen üstünü" başımı salladım ve o gitti. Üstümdeki geceliklerden kurtuldum ve hemen Barış'ın verdiklerini giydim yavaş yavaş salona gidiyordum ki aklıma telefonumu unuttuğum geldi.
O sırada Barış yanıma geldi

" Hadi gidelim."

" Barış telefonum"

" Tamam"

Odama girdi kapı açıktı onu gorebiliyordum ama o benim gördüğümü bilmiyordu. Yerde olan yastığını aldı burnuna götürdü kokladı. Yüzünde bir tebessüm oldu.