Sabah uyandım. O kötü günün üstünden 3 gün geçmişti. O günü düşünmem için bolca zamanım olmuştu. Bu zaman içerisinde kimseyi evime kabul etmemiştim. Herkes ile telefondan konuşmuştum.
Bugün ise maç günüydü. Galatasaray - Konyaspor maçi vardı. Bizde bugün Tuğce ile onu izlemeye gidecektik. Kahvaltımı yaptım. Evi temizlemek istedim çünkü 2 günde baya bir kirletmistim.
• • • •
Temizlik işlerini bitirdiğimde saat 19.30 a geliyordu. Hazırlanmaya başladım maç saat 21.00 da başlıyordu. Birkaç parça seçtim ve giydim. Sade bir makyaj yaptım. Ve balkona çıkıp Tuğçe' yı beklemeye başladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tuğçe'nin arabasını görünce çantamı aldım ve dışarı çıktım. Hemen ön koltuğa oturdum. Tuğçe'ye baktığımda altına pantolon üstüne Galatasaray forması giymişti. Ben forma giymemiştim. Hem ben Fenerbahçeliydim neden Galatasaray forması giyeyimki?
Takımını satan etek giysin...
" Eee Kumsal?"
" Noldu yine?"
" Niye forma giymedin?"
" Tuğçe... Akıllı arkadaşım benim ben Fenerbahçeliyimya..."
Eline telefonu aldı birini aradı. Telefon açıldığında Kerem'in sesini duydum.
+Aloo Tuğce
- Kerem şu Kumsal'a birşey söyle
+ Ne yaptı ??
- Forma giymemiş
+ Eee ne var bunda o Fenerli zaten
- Kerem
+ Ne
- Aklına tüküreyim Kerem.
+ Neden lan aklıma niye tüküruyon?
- Kerem aferin planı batırdın.
" Ne plan ne alaka Tuğce?"
" Sus sen bı bakım." Diye eli ile ağzımı kapattı.
+ Anaaaaaa
- Günaydın Kerem Günaydın.
+ Offff banane yaaa
- Kapat Kerem kapat. • • • • • •
Stadyuma geldiğimizde taraftarların sesleri kulaklarımı deliyordu. Hatta bir adam görmüştüm. Kel kafasını sarı kırmızı boyamıştı. Tuğce ile onu gördüğümüzde kahkaha ata ata bir hal olmuştuk. Şimdi ise soyunma odasına gidiyorduk. Tuğce, Yunus'u görecekmiş. Odanın önüne geldiğimizde. Yunus dışarı çıktı. Tuğçe ile sarılırken bana döndü.
" Barış içeride tek. Git istersen..." Dedi başımı salladım. İçeri girdim. Barış dolabının önünde birşeyler yapıyordu.
