...

Değdi Mi?

Aklıma geliyor arada yaptıkların. Hiç böyle bir şey yapmana ihtimal vermezdim. Hatta düşünürken bile derdim ki "iyi ki arkadaşım hiç sırtımdan bıçaklamıyor her şeyimi dinliyor bana da kendini anlatıyor"

Ben bile bunu senin kalıbına sığdıramazken sen defalarca bunu yaptın.
Neden yaptın?
Neyin yokluğundaydın ve yaptın söylesene.
Değdi mi şimdi yaptıkların?
Ne o var yanında ne ben daha da yalnızlaşmana değdi mi?
Çevrendekiler bile bilmiyor bunu yapacak bir kişilikte olduğunu, sana güveniyorlar sen nasıl rahatça konuşabiliyorsun hâlâ?
Nasıl seviyorum ayaklarına yatabiliyorsun?

Neden böyle bir şey yaptın?
Aramızdaki güveni ve sevgiyi hiç mi hatırlamadın kendine gerçekten bunu mu yakıştırdın?
Arkadaşlığımız bitti, aramızdaki güven bitti ve sevgimiz tükendi.
Peki söylesene iki günlük biri için beni kaybetmene değdi mi?
Eminim ki ben bilmesem devam ederdin. Hiçbir vicdan azabı çekmeden, pişmanlık duymadan bu kahpeliğe devam ederdin sen.
Konuştuğun kişiler enerjini, samimiyetini seviyorlar peki bu yüzünü görseler ne olur sence?
Bunu yapabilirdim.
Emin ol o kin tutan gözlerini intikam bürümüş insanlar gibi yaptıklarını herkese söyleyip seni rezil edebilirdim.
Ama yapmadım neden?
Çünkü aptalım ve aptal bir acımam var.
Evet sana acımamı istemiyorsun biliyorum hatta birinin sana acımasından nefret ediyorsun.
Ama ben sana acıyorum.
Acınacak durumdasın.
Benim nefretim de bu olsun.
Eminim senin yaptığının yanında az bile kalır (:

Bunları asla bilmeyeceksin belki ama içimde de kalmayacak artık.

Ve ne yaparsan yap aramızda hep duvarlar olacak.