DF: XI

22 1 1
                                    

-Lorren's POV-

"UHHHM!"

Ungol ko nang unti unti kong imulat ang aking mga mata at tumama sa mukha ang liwanag ng sikat nang araw .

Umaga.

Ngumiti ako nang mapakla .

"Nakaabot pa pala ako nang umaga !"

Nang ilibot ko ang paningin ko ay dun na ako sinimulang kabahan ulit .

Napabangon ako bigla ngunit agad naman akong napahiga dahil sa sakit nang katawan ko .

Nakita ko marami akong benda sa katawan . Pati ang mga kamay ko ay merin din ..

"Sinong may gawa nito?"

Tanong ko sa sarili ko .
Inilibot ko pa ang paningin ko para makita kung panilyar ba ang lugar o hindi .. Baka kasi hawak na naman ako nang mga halimaw na yun .

Para siyang kubo . Butas butas na nga ang bubong kaya pumapasok ang sinag nang araw . Wala ka nang ibang makikita .
Walang mga upuan o kahit lamesa . Tanging papag lang ang meron sa kubong ito .
.

Nang bumaling ako sa kabila ay may naaninag akong nakahiga din . Tinitigan ko yung mabuti kasi parang pamilyar sila eh.

Napatakip ako sa bibig ko nang tuluyang makilala ang mga taong nakahiga di kalayuan saken .

Namumuo na din ang mga luha sa mata ko . Pinilit kong bumangon kahit napakasakit .

Pinuntahan ko ang mga nakahiga para masigurado kong sila nga ..

**

- 3rd Person's POV -

Tuluyan na ngang humagulgul ang dalaga nang makilala ang mga taong nakahiga sa papag.

Unti unti niyang inilapit ang kamay niya para hawakan ito.
Nang mahawakan niya ay may naramdaman siya.

"Humihinga . Humihinga siya . Buhay, buhay siya . Diyos ko ,salamat .. Thank you so much at hindi mo ko iniwan .. Im sorry, Im sorry sa nagawa ko..

Rhannalyn"

Niyakap na niya ito sa sobrang saya . Akala niya ay iniwan na talaga siya nang kanyang mga kaibigan .. Akala niya hindi na niya ito makikita .

"L-lorren . Buhay d-din ak-ko"

Nang marinig iyon ni Lorren ay agad siyang tumingin sa nagsalita . Napangiti siya nang makilala kung sino ito .

She then walk towards him and give him a hug . Inakap naman siya ng binata .

"Tahan na . Stop crying . Were alive ."

Ngunit imbis na tumahan siya ay lalo lang siyang napaiyak .
She's too much happy .

"Z-Zed . Huhu"

Sambit ni Lorren sa garalgal na tinig .

Kumalas na siya sa pagkakayakap at naupo nalang sa tabi nang kanyang mga kaibigan .

"Ikaw ba ang nagdala samin dito Lorren?"

Tanong ng binata.

Nagtaka naman si Lorren nang maisip niya ng bagay na iyon .

Napailing ang dalag bilang sagit sa tanong ni Zed . Hindi niya din alam kung paano siya napunta sa lugar na iyon.

Tumingin siya sa binata .
Nakatingin ito ngayon sa nahihimbing na si Rhannalyn .

Dark ForestTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon