Lana: Öğretsene Will bana dünya nasıl bir yer?
Sustu.
Lana: İşte sen de busun Will işine gelmeyince susuyorsun!
Will: Beni tanımıyorsun.
Artık fısıldıyordu. Bağırma sırası bu sefer bendeydi.
Lana: Sen de beni tanımıyorsun Will! Ne kadar acı çektiğimi, nelere mecbur bırakıldığımı bilmiyorsun! Ya benim annem kendi öz babam tarafından gözlerimin önünde katledildi!
Kriz geçirdiğimi hissedebiliyordum. Hayatım boyunca kendime bile itiraf edemediğim bir şeyi Will'e itiraf etmiştim.
Ağlamaktan konuşamayacak hale gelmiştim. Nefes almakta zorluk çekiyordum. Kesik kesik alıyordum nefesleri.
Will: Ne oluyor Lana?!
Cevap veremeyecektim o yüzden Will'in kanına ''Nefes Alamıyorum'' mesajını verdim.
Ve bunu yapmamla yere yığıldım. El ve Mike koşarak yanımıza geldiler.
El: Ne oldu? Lana!
Will: N-Nefes alamıyor!
Mike: Ne yapmalıyız?
El: Suni teneffüs.
Mike: Ben o ne onu bile bilmiyorum!
El: Ben doğru düzgün yapamıyorum!
Will: Ben yaparım!
Ve duyduğum son ses Will'in sesiydi...
(Ay kalbim kaldırmıyor bu sahneyi İMDAD)
Yazar'ın Anlatımıyla;
Hemen Lana'yı düzgün bir pozisyona getirdiler ve genç adam suni teneffüse başladı. Genç adamın dudakları genç kızın dudaklarına değdiğinde bir hareketlenme oldu.
Yer tekrar sarsılmaya başlamıştı.
Buna onlar sebep oluyordu.
Genç adam olabildiğince hızlı yapmaya çalıştı suni teneffüsü.
Diğerleri ümidini kesmişti ama genç adam kararlıydı. Genç kız hayata onun kollarında göz yummayacaktı. En azında bu gün yummayacaktı.
(Lana'nın astımı var.)
Lana'nın anlatımıyla;
Derin bir nefes alarak gözlerimi açtım tekrar.
Ve Will beni mi öpüyordu?
Mike: Dostum dur uyandı. Hey Will dur!
Ama Will durmuyordu.
Ve bende durmasını istemiyordum.(👉🏻👈🏻)
Ama böyle giderse o nefessiz kalacaktı.
Ellerimi yüzünün yanlarına koyarak durdurdum onu.
Gözlerini gözlerime çevirdi.
Lana: Buradayım Will. Hayattayım.
Will: Başardım mı?
Şuan bir bebekten farkı yoktu benim gözümde.
Lana: Başardın. Beni tekrar yanına aldın.
Bana sarıldı. Ben de ona.
O beni en büyük korkumdan kurtarmıştı.
Ölümden...
Ona daha sıkı sarıldım.
Peki o benim artık neyimdi? (KOCAN)
El: Lana?
Will'den ayrılıp El'e sarıldım.
El: Çok korktum.
Lana: Ben de.
Etrafa baktığımda herkes buradaydı.
Max hemen bana sarıldı.
Max: Astımın olduğunu neden söylemedin.
Lana: Bu kadar olayın içinde bu aklıma gelmedi.
Will: Nasıl aklına gelmedi? Nerdeyse ölüyordun Lana!
Tam ona cevap verecektim ki Lucas fısıltıyla
Lucas: Üzerine gitme çok korktu öleceksin diye.
Will'e doğru yürüdüm. Korku hala gözlerindeydi.
Lana: Yürüyelim mi?
(Bu arada canavar şimdilik gitti.)
Will ile yürümeye başladık.
Lana: Will başım dönüyor da sakıncası yoksa koluna gir-
Cümlemi kurmamamı beklemeden elini belime koydu.
Tamam bu daha iyi.
(Bu da dünden razı)
Lana: Hayatımı kurtardığın için teşekkür ederim.
Cevap vermedi.
Lana: Daha yeni tanıştık biliyorum ama sen de bir şey var Will ve ben kendimi sana çekilmesine karşı koyamıyorum ve de koymak istemiyorum.
(Böyle de açık sözlüdür benim karakterlerim.(şüpheli))
Will yine sustu.
Lana: Hadi ama Will böyle susma. Sen sustukça benim sorularım yanıtsız kalıyor.
Will: Seni ilk gördüğüm anda kafamın içinde bir ses duydum ve seste ''Ondan uzak dur Zombi Çocuk'' diyordu. Ve o isimle hep zorbalandım ben Lana.
Lana: Onu dinleyecek misin?
Will: İlk başta dinlemek istedim ama ben de sana karşı çekiliyorum ve bu sonum olacakmış gibi hissediyorum.
Lana: O zaman ikimizin de sonu olsun.
Will bir anda bana sarıldı. Yani bu ne demek oluyordu?
Tam ben de ona karşılık verecektim ki bir anda boynumda da çok ağır bir acı hissettim.
Will bana bir şey enjekte etmişti.
Lana: W-Will?
Will: Herkese çok çabuk güveniyorsun küçük kız.
Bilincimi kaybetmek üzereydim. Ve son söylediğim şey
Lana: Bu sen değilsin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SORUMSUZ *Will Byers İle Hayal Et*
Fiksi PenggemarPapa'nın gerçek kızıyız ama biz laboratuvarda denek olarak bulunmuyoruz. Bizim gücümüz insanların kanına hükmedip elektriği kontrol etmek. Eleven'a laboratuvardan kaçmasına yardım ettiğimizden yakın arkadaşıyız.
