Geldiler!

1.1K 80 28
                                        

Uzun bir aradan sonraa yine beraberiz çok beklettim biliyorum ama VPN düzgün çalışmıyor 😫 Yine bu bölümü de kısa tuttum

Yeni bölümü en kısa süre içinde aticam ama zaten çok da okuyan yok lejdkdhjc

İyi okumalar 💃🏻

...

Baturalp hâlâ, neden benim evimde kaldığını söylememekte ısrarcıydı.

Zamanı gelince falan diyerek, bir şeyler zırvalıyordu, ama ben artık bu durumdan sıkılmaya başlamıştım.

Sonuçta evime gelip, güvenebileceği tek kişinin ben olduğumu söylemişti. Ama ne konuda güveniyordu? İstesem şuan polisi çağıramazmıydım?

Evet çağırabilirdim, sanırım konu buydu.

Ama ya, düşündüğüm gibi polisten falan kaçıyorsa? Ya onu yakalarlarsa ve benimde başım derde girerse, ben ne bok yiyecektim?

Saat sabahın 07.00siydi, Baturalp yan odada horul horul uyurken, ben yatakta tavana bakarak bunları düşünüyordum.

Acaba bana dün söyleyemediği şey neydi? Ah anne ya niye o saatte aradın ki? Aramasaydı da söylermiydi acaba. İki dakikada ne değişmiş olabilir ki?

Yeter.

Beni bu kadar düşündürmeye hakkı yoktu. Artık bu aklımı kurcalayan soruların cevabını almam gerekiyordu.

Ani bir hareketle yataktan kalktım. Hızlı adımlarla ilerleyerek odadan çıkacaktım ki... Aynayı bir iki adım geçtikten sonra durdum, geri geri geldim. Aynada yüzüme baktım.

Ellerimle, kabaran saçlarımı yavaşça düzelttim.

Bir dakika! Ben ne yapıyorum be?

Saçmaladığımı düşünerek oradan uzaklaştım ve odadan hızla çıktım.

Baturalp'in uyuduğu odaya gelince, durdum.

Acaba yanlış mı yapıyordum? Zamana mi bırakmalıydım?

Yine çok düşünüyorsun kızım. Dur.

Anlık gelen bir sinirle, kibarca içeri daldım.

"Aaay" hemen gözlerimi ellerimle kapattım.

"Ben çok, özür dilerim" üzerinde tişört yoktu...

Hemen elindeki tişörtle üstünü kapattı.

Ama ben yinede çoktan görmüştüm. Ve... Baklavaları mı vardı onun... Aden dur yine saçmalama!

Hemen tişörtü üstüne geçirdi.

"Ahıra mi giriyosun kızım, yavaş olsana aklım çıktı!"

Ev benim evim değil mi? İster dalarım... İster...

Burnumdan serçe soludum.

"Ne bileyim üstünü giydiğini?"

O da aynı şekilde burnundan soludu ve yapmacık bir şekilde ama aynı zamanda sinirli bir ifadeyle gülümsedi.

"Kapıyı çalmak diye bir şey var bilir misin?"

Göz devidim "Amaan neyse ne onu bunu bırak da. Seninle önemli bir şey konuşmam gerekiyor"

Pis pis güldü

"Ne o? Bundan sonra tostlara tuz katmaya mı karar verdin?"

Bu çocuk gerçekten aklımla oynuyordu. Şuan onu camdan aşağı atmamak için kendimi çok zor tutuyordum.

"Önemli dedim"

Onun olduğu koltuğa doğru yürüdüm. Yüzüne bakmadan oturdum, oysa şaşırmış bir ifadeyle yüzüme bakıyordu.

Yüzümü ondan tarafa çevirdim ve;

"Birincisi, neden benim evimde kalıyorsun sorusuna hâlâ cevap vermedin , ikincisi bana güvendiğini söylemiştin ya, ne konuda olduğunu söylemedin. Üçüncüsü dün gece söyleyeceğin şeyin kuru tost hakkında olmadığının farkındayım."

"Sabah sabah uyanamamışsın sen daha. Hadi geri yat. Saçmalamaya başladın çünkü." Acır gibi bir ifadeyle

"Ben ciddiyim diyorum, yetti. Kaç gündür ben neler yasıyorum senin haberin var mı? Sence yaptığın şeyler normal mi bir düşün."

Sesim titremişti, bunun olmaması gerekiyordu... Güçlü konuşmam gerekiyordu...

Âdemelmasi kavislendi, yavaşça başını yere doğru eğdi.

"Tamam peki, anlatacağım ama... Lütfen beni bölmeden dinle." Kafasını kaldırıp onay bekler gibi yüzüme baktı.

"Olur mu?" Diye devam etti.

Anlam vermeye çalışarak, "Tamam"

Boğazını temizledi,

"Öncelikle senin evinde kalmak için iki sebebim var, birincisi... Ben birinden kaçıyorum ve beni bulamayacakları bir yere gitmem gerekiyordu... Ve ikincisi... benim senden başka güvenebileceğim kimsem yok. Daha doğrusu senden başka kimsem yok"

Gerilmiştim, birinden kaçıyorum ne demek!?!

Tamam tamam sakin ol Aden...

Bayılma... Bayılma...

Belkide polis değildir sakin ol...

YA MAFYADAN KAÇIYORSA!!!

Elini kaldırıp, yüzüme tutarak salladı "Aden, iyi misin?"

Tam o anda, sadece dizilerden görebileceğimiz o şey oldu... Kapı çaldı.

Herşey git gide boka sarıyordu.

Sebebini anlamadığım bir şekilde, Baturalp yüzüme korkuyla bakıyordu. Bende aynı sekilde ona baktım.

Sanırım bayılmak üzereydim.

Panikle ayağa kalktı "Geldiler! Geldiler! Çabuk saklanmam lazım. Çabuk!!"

Yerinden fırladığı gibi kendini karşıdaki koltuğun arkasına attı.

O oraya nasıl sığmıştı be!

Ayağa kalktım ve yanına gidip ona yukarıdan baktım

"Ne oluyor? Kim geldi? Baturalp hiç bir şey anlamıyorum. Lütfen bir şey söyle" Sonda sesim ağlamaklı çıkmıştı.

Kapı şiddetle çalmaya devam etti. Bir yandan zile basılıyor bir yandan da kapıya vuruluyordu.

"Açın kapıyı! içerdesiniz. Biliyoruz!"

Biri beni tutsun

Sizce Baturalp kimden kaçıyor?
Yorumlarınızı bekliyorumm

Gerçek Misin?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin