Son Söz | Yarı Texting.

Bölüm 6-Yangın

"Yani,açılmak istiyorsan tabikide açıla bilirsin ama,öyle çabuk kabul edeceğindende emin değilim açıkçası"

"Neden ki?"

"Bilmem,çünki öyle birisine benzemiyor"

"Hee anladım..."

Konuşup bitirdikten sonra hepimiz salona geçtik.Çocuklar konuşuyordular.Acaba ailem beni merak ediyordumu diye düşünüyordum.

-Aleyna
Leo'lardaydık.Açıkcası ben aslında gelmek istemiyordum Beyza zorlamıştı.Villada çok sıkılıyordum çünki büyük yerleri hiç sevmiyordum.O kadar odanın olması bana sıkıcı geliyordu.

Bok çuvalına yazmak istedim,en azından sıkılınca onunla konuşuyordum

Aleyna:heyy
Aleyna:nerelerdesin
                               19:20
Aleyna:OLUM ÖLDÜNMÜ
                               20:05

Hiç birşey yazmıyordu.Artık evlere dağılıyorduk.Beyza benimle eskisi gibiydi.Yol boyu konuşa-konuşa gidiyorduk.Leo hakkında konuşmaya başladı.

"Gerçekten çok iyi birisi"

"biliyorum"

"Diyorum ki...Belki bi konuşsanızz"
"Zaten şimdiye kadar,kimseyle sevgili olmadın,bir az gözün açılır"

"İnsanın gözü sevgili olmaklamı açılır?"

"Ya Yani öyle değil,nasıl bir hiss olduğunu anlamak için"

"Bilmiyorum Beyza şu an çok yorgunum"

Artık eve ulaşıyordum.Eve girdim annem uyuyordu.Telefonumu elime aldım.Biraz gezindikten sonra mesaj geldi.

BokÇuvali:Affedersiniz,tanıyamadım kim di?

Aleyna:SANKİ TANIMIYOR OC
Aleyna:BENİM İŞTE ALEYNA

BokÇuvali:Üzgünüm, Kerem evde değil

Aleyna:A
Aleyna:Özür dilerim iyi günler

Telefonu kapatıp masanın üzerine koydum.Geriye kalan oturup düşünmekti.

Yarın olmuştu gözlerimi açtım.Okula geç kalıyordum,hızlıca hazırlanıp çıkmak istiyordum,annemin yanına gidip çıktığımı söyleyecektim,annem hala uyanmamıştı.Yüzüne öpücük kondurup evden çıktım.

Otobüsle okula yaklaşıyorduk.Sınıfa girince Keremin yüzüne nasıl bakacağımı düşünüyordum,utancımdan konuşamazdım bile Okula bayağı yaklaşmıştık.Okulun üzerinden dumanlar yükseldiğini gördüm.Otobüsten hemen inip okula taraf koşmaya başladım gözüm kimseyi görmüyordu.

Okula geldim,içeride yankılanan öğrenci sesleri,kaos ve sinyal sesi yangın gittikce güçlenmişti.Okulun yarısı yanıyordu.Aşırı korkmuştum,tek merak ettiğim şey okuladaki insanlardı,okulu,yangını gram düşünmüyordum.

Okuldaki küçük çocukların çığlıklarına dayanamayıp okula taraf koşmaya başladım,kapıdan içeriye girmek istediğimde kafama biri çarptı.Kafamı kaldırıp baktığımda Leo'nu gördüm.Kolumdan yapıştı.

"Hayır gitme herkes okuldan kaçıyor sen neden okula giriyorsun."

"ŞAKA YAPIYORSUN HERALDE NE KAÇMASI,İÇERİDE KÜÇÜCÜK ÇOCUKLAR VAR"

Bir şey söylemedi ama kolumuda bırakmıyordu.Zorla kolumu çektim

"Ne yapıyorsun kolumu bırak"

Merdivenlerden hızlıca yukarıya doğru çıkıyordum.Gördüğüm şey karşısında şok olmuştum.Kerem...Keremi gördüm oturmuş ve boynunu bükmüştü bişeyler mızıldanıyordu.

"Kerem,Kerem iyimisin?"-dedim

Yüzünü ellerimin içerisine aldım.Dört yanımızda yanıyordu.Keremin gözleri kapalıydı ama bir şeyler söylüyordu.

"her şey benim yüzümden...."
"her şey.."
"ben yapmak istememiştim"

Ne olduğunu anlamadım.Tek çarem bağırarak yardım istemekti.

"YARDIM EDİN"
"BİRİSİ VARMI"

Sesim azda olsa duyuluyordu.Keremin yaslandığı duvarın arkasında cam vardı.Camı açmaya çalıştım ama açılmıyordu.

"YA SABIR AÇILSANA"

Yerde coğrafi cetvelini gördüm.Cetvel uzun demir gibi ağırdı.Elime aldım Camı kırmaya çalışıyordum,ve istediğim gibi kırılmıştı.Camdan kafamı çıkartıb bağırdım.

"YARDIM EDİN"

İtfaiyeciler sesimi duyup yukarı kata çıktılar.Biri beni biride Keremi aldı.

Ben aşağı indim,Keremide ambulans ile götürdüler.

Arkamı döndüm,okulun bahçesinden bir az uzaktaki bankta oturuyordum.Kerem için hala endişeleniyordum.Doktorlara söylemiştim birşey olursa haber versinler,ama yinede endişeliydim.

Uzakdan Leo'nun benim oturduğum banka doğru geldiğini gördüm.Yanıma oturdu ve bana:

"İyimisin?"

"Evet bir şeyim yok"

Gözlerini elime dikti.

"Elin.."

"Ne olmuş elime?"

"Elin kanıyor"

Elime baktım gerçektende elim kanıyormuş,şimdiye kadar fark etmemişim.

"Burada dur geliyorum"-dedi bana ve eczane tarafa koştu.

Ne yapıyor bu adam yaa.

Iki,üç dakika sonra geldiğini gördüm.Elinde yara bandı ve sakinleştirici krem vardı.

"Geldim,çok bekletdiysem özür dilerim"

"Hayır,merak etme kendisi iyleşirdi zaten"-dedim ama öyle böyle iyileşecek birşey de değildi

"Eminmisin kendisinin iyileşeceğinden?"

Sessiz kaldım.Çünki bu defa ben yalancı çıkmıştım.

"İzin ver ozaman eline bunları uygulayayım"

"E,kendi elim var.."

"Tamam ozaman al sen sür,yine yalancı çıktın"

Elime baktım elim kanıyordu nasıl sürecektim aq.

"Tamam.Sen sür"

Elimi aldı önce temizledi sonrada merhem sürdü,sonrada bağladı.İşini bitirdiğinde de yüzüme baktı ve gülücük attı.

Artık işin ne olduğunu anlamıştım.Bu adam benden hoşlanıyordu.

"Birlikte gezelimmi"

"Olur"-dedim.Okuldan bayağı uzaklaştık.Park içerisinde geziyorduk,konuşuyorduk işte havadan sudan.Birden söylediği söz karşısında şok oldum.

"Bir şey söyleye bilirmiyim"

"Evet,tabikide"

"Ben seni aslında çocukluğumdan beri tanıyorum"-dedi

"Nasıl yani?"

"Yani,sen hatırlıyormusun bilmiyorum ama bende seninle birlikte çocuk barınağında büyüdüm"

"Ha öylemi...Doğru olup olmadığını nasıl anlaya bilirim?"

Cebinden bir şey çıkardı.Oyuncak küçük iki tane karikatür oyucak.

"Bak,biz o zamanlar kil'den kendimize böyle şeyler düzeltmiştik."

Bu oyuncaklar gerçekten bana tanıdık geliyordu.Ve o oyuncağı hatırlamıştım.

"Evet hatırladım...Sen nasıl bizim okulu buldun ki?"

"Tesadüf değil"

"Nasıl yani?"

"Ben bu okula senin için geldim Aleyna."

ASKLARİMBOLUB BİTTİ BEN BUNU NE KADAR SİLİP YENİDEN YAZDİM Bİ TEK ALLAH BİLİR

AKKSJDDJLSKFLDDLFK

SİMDİLİK BYESSS OPUYORUMMMM💞💓💕💖👊🏽