Bölüm 11- Yeniler

23 6 10
                                    

Bana görüldü attı.Şu an onun yanına gidip öyle sarılmak isterdim ki,sarılamıyordum.Hiç bir şey zaten doğru düzgün yolunda gitmiyordu.Hayatımın resmen içine etmiştiler.

Uyumak istiyordum.Sadece uyumak.

Yarın :

Gözlerimi yeni güneşli bir güne açtım.Elimi yüzümü yıkayıp salona geçtim.

Kerem bir şeyler yapıyordu.Masanın üzerindede çok güzel yemekler hazırlamıştı.

"Günaydın Keremciğim"

"Sanada Günaydın,ne bu neşe saçıyorsun güneş gibi"

"N'apayım ağlayayım mı" dedim şakacasına.

"Yok öyle değil" dedi.Bir az güldük,sonra Leonun evde olmadığını fark ettim.

"Leo nerde?"

"Gitti." dedi sert bir şekilde gülüşünü bozarak.

"Neden?" diğe sordum merkatan patlya bilirdim,işte beni bilirsiniz..

"Ben ne bileyim Gitti işte kalmak istemedi.Üstelik evide kirletiyordu,Biralar falan"

"N'aptı ki adam.Yani tamam içkiliydi falanda evi kirletmiyordu ki."

"Sen çok istekliydin sanarım.Hem dün sigara içmiş terasdan aşağıya atmış,alt komşunun ipe astığı kıyafeti yakmış."

Kendimi tutamadım ve kahkaha attım.Oda bana katıldı sonra son yaptığı kahveyide masanın üzerine koydu.Çok güzel bir kahvaltı yaptık.

Fırsat bulmuşken sanaldan yazma olayını konuşmak istedim.Tam ağzımı açıp bir şey demek isterken kapı zili çaldı.

"Bi' dakika geliyorum" diğip gitti Kerem.

Bir kaç dakika sonra Kerem bana kapıdan seslenerek çağırdı.

Bende hemen kapının yanına gittim.

"Merhaba hanımefendi.Aleyna Atıcı sizmisiniz?"

"Evet,buyurun"

"Sizi Gülsüm Atıcının ölüm törenine çağırmak istedik.Ama sadece kendiniz gele bilirsiniz.Çünki bu devlet tarafından karşılanan bir şey olduğu için"

Keremin yüzüne baktım.Bana endişeli bir şekilde bakıyordu.

"Tamamdır."-dedim bende kağıtın içinde nerede olacağı falanda yazılmıştı.

"Ben hiç gelemezmiyim yani oraya?"

"Götüre bilirsin ama içeriye giremezsin"

Odama girdim.Siyah kapalı kıyafet giyip çıktım.Keremde beni yalnız bırakmamak için benimle geldi.

Dua okunan mezar taraf benim annemin olduğu mezar olacaktı,oraya yakınlaştım.Hastanede fotoğrafa bakıp ağlayan kişide oradaydı.

Mezara taraf yakınlaştım.Kişiye şüpheli bir bakış attım.Dua okunmaya başladı gözümden akan yaşlar sanki yaşadığım anılar gibi akıyordu.

Dua okunup bitti.Annemin mezarından uzaklaşmak istemiyordum.Annemin soğuk mezar taşını öptüm.Gözyaşlarımda buna şahit oldu.

Yanımdaki kişi hala oradaydı.Mezardan kalktım ve yanına gittim.

"Merhaba" dedim nazikçe.O'da bana dedi.

"Siz kimsiniz?" diye sordum

Adam sanki kim olduğunu açıklamaya korkuyordu.Ama uzun bir sessizliğin ardından bana:

"Ben Gülsümün yani senin annenin eski sevgilisi olmuştum."

Dona kaldım.Nasıl,Nasıl ola bilirdi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 04 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Son Söz | Yarı Texting.Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin